7.5.2013 | 02:31
"Ό,τι δε πρόλαβα να ζήσω, ήτανόλη μου η ζωή...'
πέρασε κι αυτή η μέρα.. όχι ανώδυνα μα πέρασε.. δε θα υπάρξει για πολύ καιρό αφορμή για επικοινωνία.. ούτε γιορτή ούτε γενέθλια ούτε τίποτα... και μετά από τη σημερινή μας λιγοστή, τυπική και αμήχανη συνομιλία με αφορμή τη γιορτή σου νομίζω χαίρομαι στο βάθος... κάθε φορά που σε ακούω προσπαθώ να ανιχνεύσω ύπαρξη κάποιας άλλης.. αγωνιώ και φαντασιώνομαι τη στιγμή που θα ακούσω από την άλλη ακρη της γραμμής "Σ'αγαπάω ακόμα..δε σε έχω ξεχάσει και σε θέλω πίσω στη ζωή μου..." σήμερα ούτε καν σε ρώτησα μα κατάλαβα πως κάτι υπάρχει εξού και η αμηχανία και η συντομία...πάνε τα όνειρα και οι φαντασιώσεις... πρέπει να ξυπνήσω πάραυτα... μακάρι να είχες νιώσει έστω και στο ελάχιστο ότι εγώ για σένα... θα ήμασταν ακόμα μαζί...