Σε νιώθω πάρα πολύ γιατί και η δική μου οικογένεια έχει υποφέρει πολύ από τον καρκίνο..εύχομαι να συνεχίσεις να είσαι έτσι δυνατή και να στηρίζεις τη μαμά σου που σε έχει ανάγκη!όσο για τη δουλειά μη το βάζεις κάτω,είναι δύσκολα για όλους σε αυτή τη συγκυρία αλλά όποιος ψάχνει βρίσκει..σου εύχομαι τα καλύτερα!
12.7.2016 | 15:06
Οτι δεν μας σκοτωνει μας κανει πιο δυνατους
Στην οικογενεια μου υπηρχαν πολλες ασχημες εμπειριες και στιγμες αλλα και καποιες ομορφες. Απο το 2008 μας εχει παρει η κατηφορα. Πρωτα ο παππους μου με εγχειρηση καρδιας και μετα απο εκει και επειτα εγκεφαλικα ,πνευμονικο ειδημα που το τελευταιο ηταν το τελειωτικο καθως φετος το Πασχα μας αφησε (μου λειπει τρομερα γιατι ημουν πολυ δεμενη μαζι του καθως αυτος μας μεγαλωσε) . Δευτερον η μανα μ το 2013 διαγνωσθηκε με καρκινο στο στομα υποβληθη σε χειρουργιο (10 ωρων) καθως εκανε μεταμοσχευση -της πηραν δερμα απο την κοιλια και το προσθεσαν στο προσωπο για να μην φαινεται η τρυπα- μετα απο εξι μηνες εκανε μετασταση στο πνευμονα το οποιο το προλαβαμε ευτυχως αλλα ο πνευμονας επρεπε να κοπει . Και ετσι η μανα μου εχει τωρα ενα πνευμονα. Επισης ολα αυτα μαζι την καθειστουν ανθρωπο με 90% αναπηρια .Αγωνας για να την καταφερω να μην ντρεπεται που τρωει και πασαλειβεται ,που πινει με καλαμακι ,που κουραζεται να μιλησει, και κυριως να μην ντρεπεται να κυκλοφορησει και να συνεχισει να ζει και να ειναι υπερηφανη που εζησεΤριτον ο αδελφος μου φανταρος και εγω απολυθηκα απ τη δουλεια μενοντας ενα χρονο ανεργη δηλαδη και τωρα που μιλαμε ανεργη ειμαι. Το επιδομα της μανας μου που επαιρνε απο την προνοια (γιατι δεν ειχε ασφαληση και τιποτα δικο της σπιτι κτλ -συν οτι το δικαιουταν βαση αναπηριας της) κοπηκε επειδη λενε οτι δεν πληρη πια τις προυποθεσης καθως δεν φτανει μονο οτι ειναι 90% αναπηρη αλλα ειναι και η ηλικια της (52 χρονων) αρα νεα με κατασταση που μπορει να επανελθει. Αδυνατον γιατι βαση των γιατρων το προσωπο παντα θα ειναι εμφανες το μοσχευμα και ο πνευμονας παντα θα λειπει. Αλλα...Χαιρομαι που εγινε καλα και συνεχιζειΧαιρομαι που ειμαι διπλα τηςΛυπαμαι που δεν εχω δουλεια και δεν μπορω να προσφερωΧανω πολλα απ τη ζωη μου ομως χαιρομαι γιατι αθελα των γεγονοτων βγηκα πολυ δυνατη και θα το παλεψω και παρα τα 25 μου χρονια καποτε θα καταφερω να κανω και ργω τα ονειρα μου και να βοηθησω ...
2