ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι με ένα παιδί από τις 15 Ιανουαρίου Περίπου, δεν έχουμε μια στάνταρ ημερομηνία απλά ρώτησα εκείνον και μου είπε εκείνη γιατί ποτέ δεν μου τα ζήτησε οφισιαλι (τα έχουμε όμως). Είμαστε και οι δυο 19 μισό. Αυτός σπουδάζει μακριά αλλά γώ είμαι στην πόλη μας και έρχεται συχνά να με δει όποτε μπορεί και το βρίσκω πολύ γλυκό. Όμως εγώ έχω θέματα με τους γονείς μου, ειδικά με την μητέρα μου που έχει ψυχολογικά προβλήματα και προσπαθεί να μου σαμποτάρει τις σπουδές, κυρίως τελευταία γιατί η αδερφή μου η μεγάλη ζηλεύει γιατί αυτή δε πέρασε πουθενά και όταν τους λέω ότι με στεναχωρεί όλο αυτό γελάνε δυνατά. Σήμερα η μάνα μου από τα νεύρα της μου πέταξε μια τσάντα στο κεφάλι και πηγα έκλαιγα σαν μωρό στο δωμάτιο μου. Στο ψυχίατρο δεν θέλει να Πάει, όταν της το λέμε λέει συνέχεια «είμαι καλά, δεν έχω τίποτα!!καλα είμαι!!». Το θέμα είναι πως όλο αυτό επηρεάζει τη σχέση μου. Νευριάζω με το παραμικρό και απογοητεύομαι. Όταν δεν ανοίγεται και τόσο μαζί μου ή όταν δεν υπάρχει και τόση επικοινωνία μου μπαίνουν διάφορες ιδέες ότι δε με θέλει ή ότι είναι μαζί μου μόνο για σ..ξ. Άλλες φορές αναρωτιέμαι γιατί με αγαπάει τόσο και γιατί είναι μαζί μου αφού οι δικοί μου δεν θέλουν ούτε να με δουν και έξω ειμαι πολύ ντροπαλή και νιώθω πολύ υποτιμητικά προς όλους τους συνομηλίκους μου και γενικώς ανθρώπους. Τον έχω τεστάρει πολλές φορές και όντως με θέλει, το κακό είναι πως μερικές δορές που με πιάνει άγχος ή νευριάζω εύκολα νιώθω πως αν και προσπαθεί για εμάς κάποτε θα πει έλεος και θα με αφήσει. Θέλω παρά πολύ να το βελτιώσω αυτό και να μην με επηρεάζουν οι προηγούμενες σχέσεις που δε πήγαν όπως ήθελα ή τα οικογενειακά μου.