4.5.2019 | 18:05
Ούτε άδειος, ούτε κενός. Κάτι εντελώς διαφορετικό
Νιώθω κάτι που δεν μπορώ να το εξηγήσω. Δεν θα το περιέγραφα άδειος ή κενός.Για την ακρίβεια δεν νιώθω τίποτα. Ο χρόνος περνάει σαν νερό, ούτε που καταλαβαίνω πότε πέρασαν τα χρόνια. Είναι λες και έχω χάσει την αντίληψη του χρόνου.Όταν στεναχωριέμαι δεν μπορώ να κλάψω. Με πιάνει πονοκέφαλος σε βαθμό που νομίζω πως το κεφάλι μου έχει βαρύνει υπερβολικά.Όταν μου λένε κάτι αστείο, ακόμα και να νιώσω πως θα έπρεπε να ξεκαρδιστώ στα γέλια, απλά σκάω ένα χαμόγελο.Ακόμα και όταν μου μιλάει ερωτικά μια κοπέλα, ενώ νιώθω ερωτική έλξη, δεν μπορώ με τίποτα να απολαύσω ότι γίνεται. Ότι κάνω το κάνω μηχανικά απλά για να γίνει. Για την ακρίβεια ενώ κάθε κύτταρο του σώματος μου θέλει να έρθω σε επαφή με γυναίκα δεν μου βγαίνει. Μπορεί σήμερα να πω ή να διαβάσω κάτι και σε λίγες μέρες να το ξεχάσω.Μικρός ήμουν πολύ διαφορετικός θα έλεγα.Από την ημέρα που χώρισα με την μοναδική κοπέλα που αγάπησα νιώθω λες και ένα κομμάτι του εαυτού μου έχει χαθεί. Νιώθω λες και... βασικά δεν έχω ιδέα πως νιώθω ή αν γενικά νιώθω.
0