ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.9.2016 | 01:51

παιδιά..

είμαι 30 χρόνων. είμαι με μια κοπέλα εδώ και 4 χρονια. την αγαπάω πολύ ,ταιριάζουμε σε όλα και γενικά πίστευα πως είναι η γυναίκα της φως μου. πρόσφατα έμαθα κατι που με συγκλόνισε. πώς δε μπορεί να κάνει παιδιά. ξέρω πως δεν είναι απαραίτητο να κάνουν όλα τα ζευγάρια παιδιά όμως για μένα ήταν ένα από τα βασικά σχέδια της ζωής μου η οικογένεια. τώρα δε ξέρω τι Ν κανω; να τη χωρίσωμαζί της θα έχω υπέροχες στιγμές και πολλή αγάπη αλλά δε θα μπορέσω Ν έχω ποτέ την οικογένεια που πάντα ονειρευόμουν να κάνω μια μέρα ,δε θα μπορέσω ποτέ να έχω δικά μου παιδιά. είμαι σε μεγάλο δίλλημα.
11
 
 
 
 
σχόλια
Δεν είναι εύκολες οι διαδικασίες να αποκτήσει κανείς υϊοθετημένο παιδί. Από τη στιγμή που θέλεις να αποκτήσεις δικό σου παιδί και δεν θέλεις ξένο, καλύτερα να τη χωρίσεις να βρει ο καθένας το δρόμο του. Αν όμως αγαπιέστε πολύ είναι κρίμα να χωρίσετε για αυτό το λόγο. Είναι μεν πολύ σοβαρός αλλά η τελική κρίση ανήκει σε σας.
Διαφωνώ με τα σχόλια που λένε οτι ουσιαστικά είσαι εγωιστής και δεν πρέπει να τη χωρίσεις. Η πατρότητα και τα βιολογικά παιδιά είναι κάτι πολύ προσωπικό, κανείς δεν μπορεί να σε κατακρίνει αν θες να έχεις βιολογικά παιδιά. Οπως και δεν μπορείς να κατακρίνεις κάποιον που δε θέλει παιδιά. Η επιλογή είναι αποκλειστικά δική σου γιατί είναι κάτι με το οποίο θα ζήσεις σε όλη σου τη ζωή.Φυσικά η αποφαση να χωρίσεις με έναν άνθρωπο που οπως λες είναι τοσο σημαντικός για σένα θα σε επηρεάσει το ίδιο και είναι κάτι με το οποίο πρέπει να ζήσεις. Πριν αποφασίσεις να χωρίσεις ή οχι συζήτα το με την κοπέλα σου, περαν της υιοθεσίας, κι αν οι δυο θέλετε βιολογικό παιδί, μπορείτε να δοκιμάσετε με μια παρένθετη μητέρα.Οτι και να αποφασίσεις πάντως δεν είναι κατακριτέο σε περιπτώσεις τόσο προσωπικές δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Ξεκαθάρισε τα πράγματα με την κοπέλα σου, σκέφτείτε το διεξοδικά και πάρτε από κοινού μια απόφαση.
Σπανια κοιταω τις εξομολογησεις και ποτε δεν εχω σχολιασει γιατι σημαντικα η οχι θεματα δεν εχει σημασια, "επεμβαινεις" στην ζωη του αλλου εστω και απειροελαχιστα και αυτο ειναι τεραστια ευθυνη.Οποτε δεν ξερω γιατι γραφω εδω αλλα αφου λες οτι η γυναικα αυτη ειναι το φως σου, δεν υπαρχει διλημμα.Μενεις μαζι της και απολαμβανεις την ζωη σας
..να το συζητήσετε διεξογικά γιατί πρόκειται για τη ζωή σας.Αν πρόκειται να είσαι δυστυχισμένος δεν έχει νόημα,κ ούτε κ εκείνη θα το ήθελε.Όπως και να χει πρέπει να αποφασίσεις τι μετράει περισσότερο για σενα.
Σκέψου πώς θα ήθελες να σε αντιμετωπίσει αυτή αν δε μπορούσες να κάνεις εσύ παιδιά,δηλαδή αν ήσουν στη θέση της,και πράξε ανάλογα.Είναι βέβαια τελείως υποθετικό σενάριο αλλά είναι καλό να έχουμε ενσυναίσθηση και να μπαίνουμε και λίγο στη θέση του αλλου που εν προκειμένω έχει πρόβλημα.Αυτό που με προβληματίζει περισσότερο είναι το γεγονός ότι το έμαθες όπως λες πρόσφατα.Μου κάνει εντύπωση που σε διάστημα 4 χρόνων σχέσης η κοπέλα σου δε σε είχε ενημερώσει,ειδικά πριν αρχίσετε να το σκέφτεστε για σοβαρά..αντιλαμβάνομαι ότι οκ,στο ξεκίνημα μιας σχέσης δεν είναι ώριμες οι συνθήκες για να κάνεις κουβέντα για γάμους και παιδιά αλλά όταν κοντεύεις 30 χρονών και μετράς δύο και τρία χρόνια σχέσης,ε τότε τόσο σοβαρά πράγματα πρέπει να λέγονται για να έχει και ο άλλος το δικαίωμα να κάνει τις επιλογές του.Προσωπικά αν ήμουν σε τέτοια ηλικία και ο σύντροφός μου ήξερε τις προθέσεις μου (ότι θέλω να κάνω παιδιά) και παρόλα αυτά δεν με ενημέρωνε,θα με ενοχλούσε πάρα πολύ,θα το θεωρούσα ανέντιμο. Εκτός αν δεν το ήξερε κ αυτή ή προέκυψε πρόσφατα,κάτι που μπορεί να προκύψει όπως σου είπαν και πιο πάνω,και με οποιαδήποτε άλλη.Κατά τη γνώμη μου πρέπει να το συ
Να της τα πεις αυτά για να ξέρει με ποιον είναι και να κάνει τις επιλογές της! Όταν αγαπάς κάποιον δεν σκέφτεσαι να τον αφήσεις και τα παιδιά άλλωστε είναι καρπός αγάπης και όχι ο λόγος αυτής.
Δεν χρειάζεται να κάνουν όλοι παιδία, δεν έχει ανάγκη ο κόσμος νεα παιδία. Δεν θα λείψει από κανέναν ένα νέο παιδί.Αν καίγεστε τόσο υιοθέτηστε ένα.ΥΓ αν τη χωρίσεις για αυτό το λόγω θα είσαι λίγο (δηλαδή πολύ) μαλάκας.
Προσυπογραφω και τα τρια σχολια.Ετσι είναι η ζωη. Μας φερνει αντιμετωπους και με μεγαλα διλημματα. Καλως τα ειχες στο μυαλο σου . Αλλαξαν ομως τα δεδομενα σου. Συνεπως να θυμασαι : Ειμαστε οι επιλογες μας.
Καταλαβαίνω ότι μπορεί να θες βιολογικά παιδιά σου αλλά αν είστε μαζί και υιοθετήσετε, δε θα σας κάνει αυτό λιγότερο οικογένεια. Να το συζητήσετε. Να το εξαντλήσετε το θέμα. Είναι κρίμα να χάσεις τον άνθρωπό σου από αυτό. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του αλλά σκέψου να βρεις μια κοπέλα με την οποία δε θα τα πηγαίνετε τόσο καλά και παρ'όλα αυτά να κάνετε οικογένεια. Θα το αξίζετε εσείς ως ζευγάρι; Θα το αξίζουν τα παιδιά; Κατά τη γνώμη μου μετράει πολύ περισσότερο η σχέση που έχουμε με τον σύντροφό μας πριν καταλήξουμε στα παιδιά, βιολογικά ή υιοθετημένα. Ο σύντροφός μας είναι οικογένειά μας με ή χωρίς παιδιά.
Η δική μου άποψη είναι να μην αφήσεις μία γυναίκα που αγαπάς ΜΟΝΟ και ΜΟΝΟ γιατί δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Υπάρχουν τρόποι για να αποκτήσετε παιδιά -έστω και υιοθετημένα- αλλά είναι πολύ δύσκολο να βρεις μια γυναίκα που να ταιριάζετε. Και να σου πω και κάτι, που ξέρεις ότι και η επόμενη δεν θα έχει πρόβλημα, ή δεν θα αποκτήσει στην πορεία. Τέλος πάντων, αυτό που θέλω να πω είναι πως είναι όλα ρευστά και εφόσον έχεις βρει μια σταθερά στην ζωή σου, μην την αφήσεις για κάτι που δεν είναι σίγουρο. Το καταλαβαίνω πως εάν το είχες πάντα στα σχέδιά σου, είναι πολύ δύσκολο να αποχωριστείς αυτή την φαντασίωση. Το καταλαβαίνω, αλλά αν την αγαπάς και την θεωρείς/ούσες άξια για να είναι μαζί σου και να γίνει μητέρα των παιδιών σου, θα σου έλεγα να μην την τιμωρήσεις για κάτι για το οποίο η ίδια δεν φέρει ευθύνη. Δεν ήταν επιλογή της να μην μπορεί να κάνει παιδιά. αλλά και πάλι σου λέω πως καταλαβαίνω τον ενδοιασμό σου.
Συμφωνώ πολύ μαζί σου. Αλλά μου γεννιέται μια απορία... αν αγαπούσες αυτό τον άνθρωπο όσο λες, νομίζω θα σε πλήγωνε αυτό, αλλά δεν θα σκεφτόσουν να χωρίσεις. Αντίθετα θα έμενες περισσότερο από ποτέ και θα επέμενες και θα σκεφτόσουν και τρόπους να γίνει μια όμορφη οικογένεια, ακόμα και χωρίς αυτόν τον βασικό παράγοντα. και δεν ξέρω κατά πόσο είναι το κατάλληλο μέρος αυτό και πόσο κατάλληλοι είμαστε εμείς να σχολιάσουμε κάτι τέτοιο. Ελπίζω να πάρεις την σωστή απόφαση και αν είναι να χωρίσεις, να είσαι απόλυτα ειλικρινής και ξεκάθαρος με τη κοπέλα σου. Γιατί είναι πολύ σοβαρό ζήτημα και θα πονέσει πολύ.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon