8.12.2017 | 00:39
Παιδικός σταθμός
Λοιπόν, μπήκα στη φοιτητική μου ζωή με τις δυο καλύτερες μου φίλες. Ήμασταν πολύ δεμένες αλλα πάντα είχα την εντύπωση πως η μια με ανταγωνιζόταν. Έκανε ό,τι έκανα και πάντα προσπαθούσε να αποδείξει πως το κάνει καλύτερα από μένα, ήθελα συνέχεια να είναι όλη η προσοχή πάνω της(ειδικά με τα αγόρια). Αυτό βέβαια το κατάλαβα πολύ αργότερα και δε μου φαίνεται καθόλου παράξενο γιατί είχε γενικά προβλήματα σπίτι της. Τέλος πάντων, όταν μπήκα στην πρώτη μου σχέση (ως φοιτήτρια) πίστεψα ότι θα έχω όλη την υποστήριξή τους. Είχα την τέλεια ισορροπία μεταξύ σχέσης και φιλίας. Για κάποιο λόγο όμως, που ακόμα δεν έχω μάθει, αποφάσισαν να μιλήσουν πολύ άσχημα για μένα πίσω από την πλάτη μου. Ένιωσα λες και είμασταν πάλι στο παιδικό και φυσικά αποφάσισα να αντιδράσω αντίστοιχα. Έκοψα κάθε επαφή μαζί τους αλλά ποτέ δεν τις κακολόγησα σε κοινούς μας γνωστούς. Εν τέλη, αποφασίσαμε μετά από πολύ καιρό να ανταμώσουμε και ήταν όπως ακριβώς το φαντάστηκα. Η δικαιολογία ήταν, μίλησαν άσχημα για μένα και παρασύρθηκαν. Μιλάω πολύ και το ξέρω αλλά έχω πολύ έντονα συναισθήτα τελευταία. Ήμασταν δεμένες 8 χρόνια και ήμουν τόσο τυφλή. Ποτέ δεν μου είπαν γιατί με μίσησαν τόσο ώστε να μου φερθούν έτσι, ήταν και καλά της στιγμής. Δεν έχουμε άλλο επαφές, αλλά μαθαίνω έως και σήμερα από κεινό γνωστό οτι μιλάνε ακόμα άσχημα για μένα.Λες και είμαστε στο παιδικό, αλλά δεν θέλω να αντιδράσω, επειδή πιστεύω πως χάνω το δίκαιό μου. Κρίμα, γιατί περνούσαμε καλά μαζί.....
0