ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω πολύ να σου μιλήσω. Να σε ρωτήσω τι κάνεις, πώς πάει το ταξίδι σου μέχρι τώρα, πώς περνάς;Αλλά... Να με εκθέσω ξανά; Να περιμένω με κομμένη την ανάσα να μου απαντήσεις; Αυτή τη φορά ήρθες εσύ πιο κοντά μου, αλλά μήπως λόγω εγωισμού;Μήπως παραξενεύτηκες που δεν επιδίωξα επικοινωνία αυτό το διάστημα και ήθελες να ελέγξεις αν είμαι ακόμα φαν σου;Ποιο το νόημα, αφού μπορεί να εμφανιστεί μπροστά στα μάτια σου κάποια που θα σε συναρπάσει περισσότερο και να με κάνεις να νιώσω ένα μηδενικό, ένα ενοχλητικό σκουπίδι; Και μάλιστα, μπροστά σε άλλους... Που ξέρουν πώς νιώθω να σένα...Γι'αυτό σταμάτησα να σε αναφέρω όταν δεν είσαι μπροστά. Και σταμάτησα να σε ενημερώνω για τις εξόδους μας. Νιώθω ασφαλής όταν δεν μιλάω για σένα και δεν σχολιάζω όταν ακούγεται το όνομα σου. Δεν μπορώ να εκτίθεμαι άλλο. Είμαι "αυτή" που έχει κόλλημα με σένα. Με πονάει που το λέω, αλλά έτσι είναι.Δεν αξίζει όμως να ρίχνω τόσο τον εαυτό μου πια. Αρκετά.Ούτε θα σου μιλήσω, ούτε θα εμφανιστώ. Μόνο έτσι γίνομαι καλύτερα.