ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η πάλη αυτή μου άφησε πολλές μικρές και διάσπαρτες μελανιές. Καθισμένη στο πάτωμα ενός άδειου σπιτιού. Δεν είναι απλά ένα σπίτι. Σε δύο μέρες θα κλείσω την πόρτα του για τελευταία φορά και σε ένα μήνα κάποιος άλλος θα στεγάσει σε αυτό τα όνειρα του. Είναι το σπίτι των φοιτητικών μου χρόνων. Αυτά κάθε άλλο παρά ξεγνοιαστα και ιδανικά ήταν. Ηταν όμως καθοριστικά. Αυτο το σπίτι συμβολίζει την πάλη μου με την ενηλικίωση. Και τώρα λόγω συνθηκών καλουμαι να το αφήσω. Και με πονάει που το αφήνω έτσι, σε αυτές τις συνθήκες. Αλλά δεν ωφελεί να τραβήξω την κατάσταση από τα μαλλιά. Δεν θα ξανά γυρίσω ποτέ σε αυτό, το οποίο άφησα πίσω μου τον Μάρτιο όταν γύρισα στο πατρικό μου για ευνόητους λόγους. Πάντα θα το θυμάμαι με αγάπη και συγκίνηση. Μέσα σε αυτό δημιουργήθηκε ο άνθρωπος που είμαι σήμερα. Όταν όλο χαρά και αφέλεια άνοιξα για πρώτη φορά την πόρτα του στα 18 μου, δεν είχα ακόμα υπόσταση σταθερή και με συνέπεια, ήμουν μια άμορφη και διαφανής μάζα που απλά προσαρμοζοταν σε καταστάσεις και ανθρώπους. Στο πρώτο εξάμηνο είχα ακόμη την ορμή και την ανάγκη για ζωή ύστερα από δύο χρόνια καθήλωσης λόγω πανελληνίων. Στο δεύτερο εξάμηνο ήρθα αντιμέτωπη με την ζωη και άρχισα να πέφτω και να βυθιζομαι. Στο δεύτερο έτος σιγά σιγά στάθηκα στα πόδια μου, άρχισα να ανακαλύπτω τον εαυτό μου. Στο τρίτο άρχισα διστακτικά να προχωρώ μπροστά. Στο τέταρτο είχα αρχίσει επιτέλους να τρέχω με δύναμη και αποφασιστικά. Και ξαφνικά ήρθε ο Μάρτιος. Και έτσι ξαφνικά για εμένα σε αυτή την πόλη σταμάτησε ο χρόνος. Όλα έμειναν να αιωρούνται. Το τέλος της φοιτητικής μου ζωής ήρθε απότομα. Αλλα ακόμα και αυτό για εμένα υπήρξε σπουδαίο μάθημα. Απλώς με πονάει που δεν έκλεισε σωστά αυτός ο κύκλος. Αλλά τι ήταν σωστό και εύκολο σε αυτά τα χρόνια. Μέσα σε εφτά μέρες γύρισα πίσω σε αυτή την πόλη και σε αυτό το σπίτι που είχα να τα δω από το Μάρτιο. Και μόνη μου μάζεψα ένα ένα τα πράγματα μου και τα έβαλα σε χάρτινα κουτιά. Κούραση σωματική και ψυχική, συγκίνηση βαθιά και μέρες αναστοχασμου. Αλλά αισιοδοξία και ορμή για αυτά που έρχονται. Η σκέψη αυτού του σπιτιού από εδώ και στο εξής θα μου ζεσταίνει την καρδιά και θα μου υπενθυμίζει όλα τα μαθήματα που πήρα στο ταξίδι μου προς την ενηλικίωση.