15.12.2017 | 21:38
Παλι εσενα στο μυαλο εχω και ταξιδευω...με τη θυμηση.
Αποψε παλι σε θυμαμαι. Ποσο μου λειπεις. Νιωθω ενα κενο στην καρδια μου. Το ξερω οτι δεν προκειται να το δεις, ομως εχω αναγκη καπου να το γραψω. Θυμαμαι πολλα. Το βλεμμα σου τα ελεγε ολα. Οσα δεν ειπαμε ποτε. Σε καταλαβαινα, σε ενιωθα. Κι εσυ εμενα. Ηταν συγκλονιστικες οι στιγμες μου διπλα σου. Κι ας ηταν ελαχιστες. Ειναι σαν καποιος να μεσολαβησε και μπηκε αναμεσα μας, ενω ημουν ετοιμη να πεσω μες στην αγκαλια σου. Λιγο ηθελε. Μα ευτυχως. Ειναι καλυτερα ετσι. Για ολους. Μα καπου καπου αναρωτιεμαι αν η ιστορια μας ειχε τη δυνατοτητα να συνεχιστει, τι θα γινοταν; Να ξερες ποσο θα το ηθελα, ακομα κι αν δεν πρεπει. Ομως ολα εχουν τελειωσει. Μα συμβιβαζομαι και με ενα τζινι που θα μου εκπληρωνε τρεις ευχες...Να εισαι ευτυχισμενος. Εσυ και τα αγαπημενα μας προσωπα. Να γινοταν να ειμαι παλι κοντα σου. Να με αγαπας. Καληνυχτα, γλυκια μου ψυχη. Μου λειπεις και σε νοιαζομαι. Να εισαι παντα καλα. (Α. 6/2017)
0