6.5.2016 | 21:50
Πάλι με την σκέψη σου...
Αφού τελείωσα με όλες τις δουλειές, ψώνισα, σιδέρωσα, μαγείρεψα, ήρθε η δική μου ώρα. Η ώρα που έμεινα επιτέλους λίγο μόνη.Εβαλα ένα κρασάκι (ναι, εγώ!!), έστριψα ένα τσιγάρο και κάθομαι στο μπαλκόνι. Αυτομάτως σκέφτομαι εσένα.. Ναι πάλι εσένα... Μαντεύω που είσαι... Στο μέρος που αγαπάς πολύ. Εκεί που πηγαίνεις λίγες μέρες για να ξεκουραστείς και να ηρεμήσεις... Μακάρι να ήμουν εκεί μαζί σου... Μάλλον δεν θα είσαι μόνος... Πόσο ζηλεύω την παρέα σου.Πόσο θα ήθελα να είμαι στη θέση της... Από την άλλη, μπορεί και να είσαι μόνος... Και να με σκέφτεσαι όπως κι εγώ.. Απίθανο ε? Μάλλον απίθανο... Αν όμως, είναι έτσι κάνε κάτι. Μην καταστρέψεις αυτό που θα μπορούσαμε να ζήσουμε μαζί. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι νιώθεις κι εσύ κάτι και θα τελειώσει έτσι άδοξα σε λίγες μέρες όλο αυτό. Στείλε μου ένα μήνυμα, πες μου κάτι... Οτιδήποτε... Να νιώσω λίγο την παρουσία σου μονο. Τίποτα άλλο... Μ.