ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ακόμα είναι νωρίς. Σίγουρα όσο περνάει η ώρα, τόσο μεγαλώνει. Το ξέρω σου λέω. Το παρατηρώ κάθε βράδυ. Κάθε ξημέρωμα.Την ώρα που έχει ήδη χαθεί το σκοτάδι και αρχίζουν οι πρώτοι φωτεινοί κύκλοι να εμφανίζονται πίσω από τον Υμηττό. Εκείνη είναι και η ώρα που μου αρέσει να κλαίω. Θυμάμαι. Θυμάσαι; δεν ξεχνάω ποτέ σου έλεγα. Και εσύ κάθε φορά χαμογέλαγες. Πέταγαν αστραπές τα μάτια σου από την περηφάνια!Έμπλεξα φιλαράκι. Έμπλεξα και δεν ξέρω τι να κάνω. Εσύ σίγουρα μπορείς να μου πεις. Εσύ σίγουρα ξέρεις. Πες μου.βοήθα με.Είναι αργά για να ζητάω βοήθεια, αλλά ακόμα δεν κατεβήκανε τα πρώτα δάκρυα. Ακόμα σκέφτομαι εκείνη! Εκείνη που μόνο χαμόγελα μου φέρνει όταν την σκέφτομαι. Είναι νωρίς ακόμα. Έχει και χαρδαβέλα στο ε και παίζουν ωραία τραγουδάκια (ξέρεις, από αυτά που μ αρέσουν)Θα προσπαθήσω να έρθω το πρωί. Δεν τη μπορώ τη πολυκοσμία. Δεν μπορώ να τους βλέπω και να τους ακούω) μου μοιάζουν υποκριτες ρε φίλε. Έτσι μου ρχεται να στους στέλνω έναν έναν.Σε θυμάμαι...