ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

η παρεα μου απο το λυκειο εχει σπασει, και εχω χαθει απο ολους.ο Α πηγε στρατο, η Β, μετα απο δυο μηνες αρρωστιας, εχασε ενα εξαμηνο στη σχολη της, και, γενικοτερα, εχει εξαφανιστει. ο Γ, θα εδινε φετος πανελληνιες, τα σκατωσε. εχω να τον δω απο περσι. με την Δ, ημασταν κολλητες, ειχε πολλα προβληματα σπιτι, διατροφικες διαταραχες, ειχε πιασει πατο, τσακωθηκαμε αρκετα ασχημα, και στενοχωρηθηκα αρκετα. η Ε, ηταν ουδετερη σε περιστασεις που δεν επρεπε. ο Ζ και η Η, ειναι καλα, αν και τους εχω χασει και αυτους. ωρες-ωρες σκεφτομαι πως θα'ταν ωραια να ημασταν ολοι μαζι ακομα, να καναμε καινουργιους φιλους και να τους βαζαμε στην παρεα μας, να κουβαλιομασταν ακομα ο ενας στο σπιτι του αλλου, να βγαιναμε, να χαζευαμε, να ειμασταν φιλοι. αρκετοι καινουργιοι φιλοι μου, εχουν τετοιες παρεες απο το σχολειο, εχω οχι, οι προηγουμενοι μου φιλοι, αν και καλοι, ειναι λιγοι. η παρεα μου ηταν σκατοπαρεα, ομως. το να διατηρουσα τετοιες επαφες μαζι τους, πιστευω πως θα ηταν λαθος, και, οσο απομακρυνομουν απο αυτην, το συνειδητοποιουσα: δεν τους εμπιστευομουν, αρκετες φορες καλα εκανα, κιολας. δεν πιστευα στην πραγματικη φιλια, σε αντιθεση με τωρα. δεν με υποστηριζαν αρκετα, δεν ηταν παντα ενταξει απεναντι μου, δεν ενιωθα και τοσο καλα. χαιρομαι που εκανα καινουργιες παρεες, και που αποκατασταθηκε για μενα η αξια των φιλων. αρχισα παλι να εμπιστευομαι τους αλλους, εγινα κι εγω, πιστευω, καλυτερη φιλη, εχω πλεον κοντα μου ανθρωπους που οντως νοιαζονται και που αγαπω πολυ! με τους προηγουμενους, βρισκομαστε ακομα που και που, και αυτο ειναι αρκετο. :)