ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όποτε παω στο πατρικο μου κλαιω... βλέποντας τη θεα του παλιού ρολογιού που ειχε στο τοιχο η γιαγια μου αυτο με τους λατινικούς αριθμούς. Ο παππούς μου πεθανε το 2002 και η γιαγιά μου το 2007... αυτο που οταν ήμουν μικρο παιδάκι μου μάθαινε την ώρα και συνεχώς τη ρωτουσα «τι ωρα είναι γιαγιά;» όμως τωρα οπότε παω με πιάνει η ψυχη μου ακούγοντας τους χτυπους να περνανε βαρια στο ιδιο ακριβώς ρολόι στον ιδιο τοιχο στο ιδιο σπιτι... αλλα η γιαγια μου και ο παππούς μου δεν είναι πια εκεί. Αν και εχουν περασει χρόνια και φτανω τα 30 μου λείπετε..... δε θα σας ξεχασω ποτέ...