ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χθες έκανα την εξομολόγηση με τον αντίστοιχο τίτλο. Ευχαριστώ όσους και όσες μου απάντησαν αλλά ένα συγκεκριμένο σχόλιο μου έχει καρφωθεί στο μυαλό. Το σχόλιο που έγινε στις 00:33 γράφοντας πως δεν με θέλει αλλά είναι δειλός να το πει και το δείχνει με την εξαφάνισή του. Θυμήθηκα ένα περιστατικό που συνέβει την τελευταία φορά που συναντηθήκαμε, ενώ έβλεπα οτι κάτι συνέβαινε και δεν είχε όρεξη για πράγματα ή ακόμα και σεξ αλλά έκανε οτι έλεγα εγω επειδή δεν μπορούσε να πει οχι(αυτό μου το είχε πει απο την αρχή, οτι δεν μπορεί να πει οχι), και του μίλησα ευθέως οτι τον νιώθω απόμακρο και παράξενο και σκέφτομαι διάφορα, αυτός με καθυσήχασε λέγοντας πως όλα είναι καλά όπως τον πρώτο καιρό και δεν έχει αλλάξει τίποτα απολύτως, και κάπνιζε μανιωδώς(μου είχε πει οτι όταν τον προβληματίζει κάτι, τότε σκέφτεται και καπνίζει πολύ) και με κάρφωνε με τα μάτια χωρίς να μιλάει.Νομίζω οτι του δόθηκε η ευκαιρία να μου πει τι έχει ή ακόμα και να με διαοστείλει όταν τον ρωτούσα τι έγινε αλλά δεν το έκανε. Μόνο κάπνιζε και με κοίταγε. Στο τέλος με αποχαιρέτησε με ένα πήδημα και όταν χωρίσαμε με ένα φιλί και ''τα λέμε αργότερα''.Βρε μήπως όντως είναι δειλός και πρέπει να το δω απο άλλη οπτική γωνία και να σταματήσω να αυτομαστιγώνομαι, να λέω οτι δεν αξίζω σαν κοπέλα με την στάση του αυτή, ότι πιάστηκα κορόιδο μαζί του και τον έκανα μάγκα, και οτι τελικά ίσως να να μου έκανε χάρη με την εξαφάνισή του;;;; Εεεε;;;;;