ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόσο δύσκολο είναι να βιώνεις ένα συναίσθημα τόσο δυνατό; Πόσο ακατόρθωτο είναι να απολαύσω τη ζωή μαζί σου; Μετά από τόσο καιρό δεν υπάρχει ζωή χωρίς εσένα. Απλά υπάρχω μέσα σε μια καθημερινότητα. Έφυγες για πάντα! Με άφησες μόνη μου... Γιατί; Σε γνώρισα όταν η ζωή μου δεν είχε νόημα. Με ζέστανες με την ανάσα σου. Ακόμα έχω τη μυρωδιά σου. Τη τρυφερή σου αγκαλιά. Τη γεύση σου. Με εγκατέλειψες... Και πονάω! Ήταν κάτι το απρόσμενο. Κάτι το πρωτόγνωρο. Και εσύ επέστρεψες στο δέντρο σου... Σε εκείνες τις παλιές και γνώριμες ρίζες. Χωρίς να μου πεις κάτι. Χωρίς να μου δώσεις μια εξήγηση. Χωρίς να με αποχαιρετήσεις. Θυμάσαι το πρώτο βιβλίο που μου έστειλες; Θυμάσαι τι έλεγε; Σ'ΑΓΑΠΑΩ Μ'ΑΚΟΥΣ; ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ! ΜΆΚΟΥΣ; Που είσαι; που; δεν υπήρξε τίποτα για σένα; δεν σήμαινα τιποτα για σένα; γιατί; Σ'αγάπησα. Ακόμα σάγαπάω! Πάντα θα σε αγαπάω!