ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόσοι από εμάς περιμέναμε να μεγαλώσουμε; να πάνε Γ' λυκείου και να είμαστε 17...ανέμελοι χωρίς υποχρεώσεις..με κανένα αγόρι ή αντίστοιχα κοπέλα..με παρέες με βόλτες...και τώρα που ήρθε εύχεσαι να ήσουν παιδί (ακόμα και αυτά τα ίδια περνάνε στις μέρες μας).Περνάει ο καιρός και πρέπει να αποφασίσεις τι θες να κάνεις με τη ζωή σου...Τέλος πάντων..εσύ που διαβάζεις το κείμενο αυτό...Είχες δύσκολη μέρα το ξέρω. Ξύπνησες με όρεξη αλλά σου κλέψαν το χαμόγελο πριν πέσει η νύχτα. Πάντα έτσι δε γίνεται? Πάντα ελπίζεις αλλά σε ρίχνουν,σε σπάνε,σε ποδοπατούν. Έτσι γίνεται,δυστυχώς. Πάλι πιέστηκες σήμερα. Διάβασμα, σχολείο, φροντιστήριο, καβγάς με τους γονείς σου, αδιαφορία από τους φίλους σου, μη σκας έχουν τα δικά τους κι αυτοί… Πόνεσες που είδες τον έρωτα σου με άλλον .Ξέρω. Πονάει που δε στέλνει μήνυμα πια. Πονάει που δε σε σκέφτεται ενώ εσύ ξαγρυπνάς ακόμα. Ξέρω πώς χρειάζεσαι μια καληνύχτα τώρα. Για αυτό καληνύχτα. Να γελάς, να προσέχεις, να ονειρεύεσαι.