ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδώ και 6 μήνες που λέτε ήρθα στη Γερμανία για δουλειά. Εγώ μαζί με το αγόρι μου, στο μικρούλι Βάλντορφ. Όλα ωραία και καλά στην αρχή, δουλίτσα είχαμε, σπιτάκι είχαμε, έξω βγαίναμε, σούπερ. Μέχρι που μου έσκασε ένα τεράστιο πρότζεκτ που έκανε τα νεύρα σμπαράλια. Μετά από αυτό τίποτα. The calm before the storm.Πριν κανα μήνα, έτσι όπως καθόμουν στο γραφείο (και δεν είχα δουλειά) παθαίνω μια κρίση πανικού. Να μην μπορώ να ανασάνω, έτρεμαν τα μάτια μου(!) και τα χείλη μου και δεν είχα έλεγχο των χεριών μου.Πάω σε δύο γιατρούς, μου κάνουν δύο ηλεκτροκαρδιογραφήματα, όλα εντάξει και κλείνω για γενιλή αίματος. Μέχρι την αίματος όλα καλά, τα αποτελέσματα επίσης μια χαρά. Ο γιατρός μου έδωσε κάτι φυτικά για το άγχος και τέλος.Ξαναπαθαίνω (γερή) κρίση και ξαναπάω. Μου δίνει κι άλλα φυτικά αλλά αυτό δεν σταμάτησε τα σωματικά συμπτώματα.Κάθε μέρα πονάει το στήθος μου από το διάφραγμα και πάνω, δεν μπορώ να πάρω ανάσα λες και έχω ένα λάστιχο γύρω από τα πλευρά μου. Άσε τα άλλα σαν να σκάνε φούσκες στο στήθος μου, να νιώθω μουδιάσματα και βελόνες στα χέρια μου και να φοβάμαι να κοιμηθώ σε περίπτωση που πεθάνω στον ύπνο μου. Έχω πάει σε 5 γιατρούς, έχω κάνει 3 ηλ/καρδιογραφήματα, 2 αίματος και όλα εντάξει.Η τελευταία γιατρός μου είπε ότι έχω προβλημα στην σπονδυλική στήλη λόγω της δουλειάς και αυτό μου προκαλεί τον πόνο στο στήθος και νομίζω ότι έχω καρδιά. Και μετά αγχώνομαι και κάνω τον πόνο μεγαλύτερο κλπ κλπ. Ένιωσα λίγο καλύτερα με αυτό γιατί βγάζει νόημα, αλλά δεν το αντέχω άλλο αυτό πραγματικά. Το μόνο που θέλω είναι να σηκωθεί αυτό το γ*** βάρος από το στήθος μου!!Με τον φίλο μου όλα εντάξει απλά δεν καταλαβαίνει πώς είναι αυτό το πράγμα και πόσο δύσκολο είναι το "σταμάτα να το σκέφτεσαι" που μου λέει και μερικές φορές με μαλώνει που κάνω έτσι αλλά ξέρω γω, έχει και δίκιο. Άσε που αγχώνομαι επίσης ότι θα με αφήσει επειδή δεν θα αντέξει άλλο αυτή την τρέλα (πχ να τον παρακαλάω να με πάει νοσοκομείο)... Αυτά. Δεν αντέχω άλλο, θέλω απλά να ηρεμήσω και να μην σκέφτομαι 24/7 αν θα σταματήσει η καρδιά μου ή αν θα πάθω κρίση πάλι και όταν με πιάσει θα νιώθω να σφίγγεται όλο μου το μέσα. Νόμιζα θα μου περνούσε αν δεν το έκανα θέμα αλλά δεν πάει άλλο, πρέπει να τα πω!