Σε νοιώθω πραγματικά για αυτό και μπήκα σε διαδικασία να απαντήσω . Ακριβώς τα ίδια όμως ? Ακριβώς στην ίδια κατάσταση βρέθηκα και εγώ απλά με διαφορά ότι βρέθηκα σχολή περιβάλλοντος Μυτιλήνη και ήθελα βιολογία . Ένοιωθα χάλια σε αυτό το μέρος και η σχολή ήταν άκυρη , έχω πέσει σε κατάθλιψη με όλη αυτή την πίεση γιατί και εγώ ήθελα να φύγω αλλά πάθαινα σύγχυση στις σκέψεις αν πρέπει να ξαναδώσω και φυσικό είναι να δυσκολεύεσαι να περάσεις μια ψυχοφθόρα διαδικασία ξανά από την αρχή . Και παρομοίως η μάνα μου δε με άφησε και εμένα να ξαναδώσω. Αν δε νιώθεις καλά λοιπόν φύγε. Μη πιέσεις τον εαυτό σου . Η κατάσταση απλώς θα χειροτερέψει . Έχεις την επιλογή κατατακτηρίων αν το θέμα είναι το μέρος , οπότε στη δική σου περίπτωση πιο ευνοϊκό , αν και δεν είναι σίγουρος τρόπος , υπάρχουν ποσοστά εισακτέων , κριτήρια κτλ . Αν βρεις τη δύναμη ξαναδώσε, εάν το θέμα είναι η σχολή , εγώ ένοιωθα φόβο αλλά στη τελική κάτι χειρότερο δε μπορεί να συμβεί. Στη χειρότερη θα γυρίσεις ξανά εκεί. Αν δεν έχεις τη δύναμη ξανά πανελλήνιες , ισχύει ότι υπάρχουν οι κατατακτήριες . Το οποίο και θα προσπαθήσω και κατέληξα ότι με τη λάθος σχολή δε τελειώνει ο κόσμος όπως και εγώ ένοιωθα . Υπάρχουν οι κατατακτήριες και αν πιο μεγάλη το θελήσεις πολύ πας και έξωτερικό για δεύτερη σχολή . Ένοιωθα χάλια σε αυτό το μέρος και επιβαρύνθηκα πολύ από όλο αυτό το " αναγκαστικό " , να είμαι εκεί χωρίς να θέλω , οπότε θεωρώ πλέον πρέπει να αλλάζουμε ότι δε μας κάνει να νοιώθουμε καλά , και δυστυχώς το σύστημα είναι και άθλιο και ψυχοφθόρο στην Ελλάδα
19.11.2018 | 07:11
Παννεληνιες, Πανεπιστημιο, Προβληματισμος Σπουδων, Απογοητευση, Φοβος
Καλησπερα. Δεν περιμενα να φτασω να γραφω εως εδω αλλα πραγματικα βρισκομαι σε ενα τοσο μεγαλο αδιεξοδο που καθε βραδυ με γεμιζει τοσο βαθιες σκεψεις ικανες να με "πνιξουν" συναισθηματα. Ειναι ολα τοσο μπερδεμενα στο μυαλο μου και θα προσπαθησω να τα κανω οσο πιο συντομα και απλα γινονται. Φετος εδωσα πανελληνιες και δυστηχως απο τη δευτερα λυκειου και μετα δεν ειχα τη τυχη με το μερος μου αλλα ουτε την δικια μου ψυχικη δυναμη να διαχειριστω με σωστο τροπο τα συναισθηματα μου και να επικεντρωθω στους στοχους μου. Προσπαθω καθημερινα να αποβαλλω αυτο το ψυχικο φορτιο της απογοητευσης, θυμου, αγανακτησεις και τεραστιων ενοχων και τυψεων που κουβαλαω καθε μερα που δεν εκανα αυτο που επρεπε, αν και μου λεγανε οτι οι καθηγητες μου εχω δυνατοτητες και απο οσο θυμαμαι τον ευατο μου ημουνα παντα επιμελης μαθητρια. Οταν βγηκαν τα αποτελεσματα εγω θελησα να μην αντιμετωπισω το προβλημα και να προσπαθω να το σκεπαζω με καθημερινες αδιαφορες και ανουσιες καλοκαιρινες διασκεδασεις αφηνοντας με στο μεγαλειο της αυταπατης. Εφτασε λοιπον ο Σεμπτεμβρης και τα αποτελεσματα φυσικα και ειδαμε οτι περασα Κοινωνιολογια στη Μυτιληνη. Εμενα ο στοχος μου ηταν Ψυχολογια ισως και Νομικη αλλα αισθανομαι οτι μονο για το κυρος θα πηγαινα και επειδη ειναι η δουλεια του πατερα μου. Τους παρακαλεσα να μου δωσουν μια δευτερη ευκαιρια να ξαναδωσω μιας και ειναι ακομα τα Λατινικα για αυτη τη χρονια και δεν με ακουσαν. Βρισκομαι λοιπον σε ενα ξενο για μενα νησι και προσπαθοντας να πεισω τον ευατο μου να μου αρεσει η σχολη αλλα δεν μπορω. Σκεφτηκα θα το καταπιω για ενα χρονο και μετα θα ξαναδωσω.. αλλα σκεφτομαι το χρονο πιο πολυ που θα χασω οαι παρα πολυ το νεο συστημα εξετασεων με τη κοινωνιολογια που προκειται να μπει και ισως καιι τη λογοτεχνια στη εκθεση δεν γνωριζω (οποιος ξερει θα χαιρομουνα να με ενημερωσει.) ειλικρινα δεν ηερω τι να κανω. Ευχαριστω για το χρονο που διαθεσατε για να το διαβασατε
3
