ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

.. ηρεμώ και λέω κάτι πάει να γίνει, και λέω θα πάρω μπρος και θα κάνω πράγματα, θα ζήσω... έρχονται τα εμπόδια.. Συνέχεια ένας τεράστιος τοίχος υψωμένος μπροστά μου. Δεν αντέχω!! Γιατί; Τόσο άγχος κι εμπόδια στα 25; Γιατί να μην μπορώ καν να ονειρεύομαι; Μου λένε ότι είμαι απαισιόδοξη αλλά πώς όχι; Μόλις ονειρευτώ κάτι, μόλις ενθουσιαστώ με κάτι και πω ότι ξεκινάω τώρα γερά, έρχεται την επόμενη μέρα το εμπόδιο και με χτυπά.. Δεν μπορώ πια. Δεν είναι η απαισιοδοξία, είναι απογοήτευση. Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι μπορώ επειδή ήδη έχω αποτύχει παταγωδώς, μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι όλα γίνονται επειδή όποτε το πίστεψα ήρθε η πραγματικότητα και μου είπε δε γίνεται... Πονάει ρε γαμώτο! Πονάει να σου στερούν το περιθώριο να ονειρεύεσαι...