9.2.2016 | 20:06
Παππού μου...
Παππού μου, περασαν σχεδον 4 χρόνια ομως δεν σε έχω ξεχάσει...Θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη που δεν ήμουν δίπλα σου την ημέρα που έφυγες από τη ζωή. Ήταν Τετάρτη όταν σε ταισα για τελευταία φορά..μόνο από τα δικά μου χέρια ήθελες να τρως..σου είχα ψιθυρισει ότι θα φύγω για λίγες μέρες και να είσαι δυνατός αν και δεν είχες επαφή με το περιβάλλον και πολύ...Παρασκευή πρωί έφυγα και εσύ ήσουν ακόμα εκεί.. για λίγες ώρες ακόμα μόνο..Πέρασαν οι μέρες γύρισα και έμαθα τα ασχημα νεα. Σαν να περίμενες να φύγω να μη μου χαλάσεις το ταξίδι μου. Εκείνη την μέρα συνυπαρξαμε για λίγο μαζί στο ουρανό..Μου λείπεις πολύ..πότε δεν φανταζόμουν ότι δεν θα ήμουν εκεί να σου πω το τελευταίο αντίο, να σε δω για τελευταία φορά. Θα θελα να ζούσες να έβλεπες που πήρα το πτυχίο μου, το δίπλωμα αυτοκινήτου και πως οδηγαω!Να σε έκανα βόλτες που σαρεσαν πολύ.Ισως κάποια στιγμή κάπου αλλού να γίνουν όλα αυτά που αφήσαμε μισά. Σαγαπω και μου λείπεις...