24.10.2013 | 11:22
Παραίτηση
Φτάσαμε στο σημείο να μην ειναι καν οι μισθοι που σου χρωστανε 3 και 4 μήνες τώρα. Η ψυχολογία. Αυτό ειναι το χειρότερο. Πίεση και άγχος και κλάμματα για μια γαμωδουλειά που απλά σε κρατά βαλτωμένη και σε τρώει καθημερινά. Ζητάς μόνο λίγη κατανόηση από τους ανθρώπους σου και όχι να βλέπουν ότι απλά τα παρατάς με την πρώτη δυσκολία. Ποιος ορίζει ποια είναι αυτή η πρώτη δυσκολία; Και αν εσυ τοσο καιρο που απαντουσες "Πως παει η δουλεια;" "εε, καλα.." εννοουσες κατι τελειως διαφορετικο; Αν τοσο καιρο που γκρινιαζες, ενιωθες οτι δεν αντεχεις αλλο και δεν ειναι επιπολαιη γκρινια, παιδική επειδη εχεις καποια προβληματακια στη δουλεια που όλοι εχουν. Σημερα θα παραιτηθω...δεν ειναι ευκολο και δε ξερω καν αν ειναι το πιο φρονιμο. αλλα οταν νιωθεις οτι χανεις τη γαληνη σου και τον εαυτο σου ειναι μονοδρομος...Καλή σας μέρα. Γεματη με χαμογελα!
