ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παραιτηθηκα απο τη δουλεια μετα απο 2,5 χρονια,χαλια ωραρια,λιγα λεφτα και προσωπικος χρονος μηδεν,αντι ομως να νιωθω ανακουφισμενος και χαρουμενος για αυτο,αισθανομαι αβολα μηπως τελικα δεν εκανα την σωστη επιλογη,στο σωστο ταιμινγκ(λογω πανδημιας) και πιανω τον εαυτο μου να κανει μονολογο,ενα κομματι του εαυτου μου πιεζοταν και ηθελε να φυγω,ενα αλλο κομματι του εαυτου μου ηταν συναισθηματικα συνδεδεμενο με τον χωρο εργασιας,καποια ατομα εκει κλπ.Εδω και μια εβδομαδα που εχω φυγει,πεφτω ψυχολογικα και εχω τυψεις γιατι δεν καταφερα πρωτα να βρω κατι αλλο και τωρα θα μεινω ξεκρεμαστος για καποιον καιρο.Πραγματικα δεν την παλευα καποιες φορες,ειχα μεταπτωσεις στην διαθεση,στεκομουν σχεδον απομακρος και αμιλητος και αρκετες φορες οι αλλοι με εβλεπαν ως περιεργο,με αντιμετωπιζαν υποτιμητικα και δεν μπορουσα να υπερασπιστω τον εαυτο μου,δειλιαζα.Εφυγα απογοητευμενος και οχι ανακουφισμενος που γλιτωσα απο εκεινα που με πιεζαν,δεν μπορω να καταλαβω γιατι ειμαι τοσο μπερδεμενος.Μηπως βιαστικα,μηπως το εχω μετανιωσει,μηπως επηρεαστηκα απο αλλους που ειχαν φυγει και αυτοι?