25.10.2013 | 22:30
παρακαλάω κάθε μέρα
να βρω τη δύναμη να φύγω από αυτή την σχέση 10 χρόνων που τα τελευταία χρόνια μου δίνει μόνο μοναξιά.με ξεγελάει ύπουλα κάθε φορά μια ελπίδα ότι τα πράγματα θα φτιάξουν και θα είμαστε όπως παλιά. όταν βλέπω τα όνειρα που έκανα για τη ζωή μας, το σπίτι μας, οικογένεια, τα ζώα μας, να καταρρέουν μπροστά στα μάτια μου ο πόνος είναι τόσο αφόρητος που πάω σαν δειλή και ξαπλώνω δίπλα σου τα βράδια, σαν να μην συμβαίνει τίποτα, λες και υποκριθώ θα το πιστέψω και εγώ η ίδια. εγώ που ανέκαθεςν, επειδή είχα εσένα, νόμιζα ότι είμαι η πιο τυχερή και ευτυχισμένη απ όλες τις γυναίκες στον κόσμο, νιώθω τόσο μόνη και απελπισμένη που θέλω να ουρλιάζω.θέλω να σε χτυπήσω με μανία και ταυτόχρονα να σε προστατέψω.ας βρω απλά τη δύναμη να ξυπνήσω από αυτό το κακό όνειρο, να σταθώ στα πόδια μου και να ξαναχαμογελάσω, θέλω να νιώσω λίγο ανάλαφρη, αυτό, τίποτα άλλο.
