14.6.2015 | 23:15
παραξενο
εντονα συναισθηματα μαζι. καιρο ειχα να νιωσω τοσο ζωντανη. αυριο δινω το τελευταιο μου μαθημα. εξι χρονια φτανουν στο τελος τοσο αναπαντεχα. στην αρχη φαινοταν τοσο μακρινο κ ομως ηρθε με μια ανασα θαρρω. ισως κοπω, ισως περασω. οπως και να χει, αυτο ειναι το τελος μια πανεμορφης περιοδου. κατι αλλο ξεκιναει, βουτια στο αγνωστο και με φοβιζει..απο την αλλη ειμαι ερωτευμενη μ εκεινον που με πονεσε τοσο, και τωρα τον σκεφτομαι με μια αγρια χαρα και λυπη μαζι. σαν να χαιρομαι που δεν τον εχω, δα να χαιρομαι που με ποναει ακομα. κ ειναι και ο αλλος που με προσεχει και ηρθε τοσο ξαφνικα στη ζωη μου απτο πουθενα για να παρει ολα τα αγχη μου. και του αξιζει να σκεφτομαι μονο εκεινον. και το προσπαθω αλλα δεν τα καταφερνω παντα. κ ειναι και το καλοκαιρι που ερχεται, και οι φιλοι που θα δω και τ ταξιδια που θα κανω. κ εχουν πεσει ολα αυτα μαζι και δεν ξερω πως να τα διαχειριστω. κ απτη μια νιωθω ευτυχια κ απτην αλλη τα βλεπω ολα μαυρα. και γενικα μονο ψυχολογικα η φαση. απλα ηθελα να τα μοιραστω. σας αγαπω και σας μισω ολους. σοκολατα μονο και καλη μου τυχη!!