ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μερικες φορες εχουμε τοσα που θελουμε να πουμε αλλα οταν ερχεται η στιγμη να καταγραψουμε τις σκεψεις μας το μυαλο γινεται λευκη κολα .Νιωθω σαν ενα αδιαβαστο κοριτσακι που δινει εξετασεις στο σχολειο.Ναι αυτο ακριβως.Δεν εχω ιδεα για πιο λογο γραφω αυτη την στιγμη. Αλλα ηθελα να πω και αλλου κατεληξα .Αυτο που ξερω μονο ειναι πως η ζωη ειναι το μεγαλυτερο πραγμα στο κοσμο και πολλες φορες σου παιζει ασχημα παιχνιδια, μετα παλι , ετσι ξαφνικα σου χαριζει απλοχερα στιγμες απεριγραπτης ικανοποιησης και το μονο που κανουμε ειναι να τις σβηνουμε. Γιατι απλως θεωρουμε πως δεν αξιζουμε τετοια ευτιχια .Ειμαστε αιχμαλωτοι του ιδιου μας του μυαλου και δημιουργουμε καταστασεις που δεν υπαρχουν,απλα και μονο γιατι μας αρεσει να αυτοκαταστρεφομαστε. Βοηθαει η συζητηση με τον εαυτο σου τελικα. βοηθαει να καταγραφεις αυτα που σκεφτεσαι . Μονο που εγω σκεφτομαι υπερβολικα πολυ μερικα πραγματα και το μονο που καταφερνω ειναι να γυρναω παλι στην αρχη .Εχουμε μεγαλη δυναμη. Το μυαλο μας εχει. Μετα απο πολυ γραψε ,σβησε λοιπον θελω απλα να κανω μια ερωτηση . Υπαρχουν και αλλοι εκει εξω που νιωθουν πως δεν ειναι αρκετοι για καποιον? εκεινος που ξαφνικα μπηκε στην ζωη μου απο το πουθενα με κανει να νιωθω λιγη για αυτον. Γιατι εγω? Γιατι να διαλεξει εμενα? Φοβαμαι πως θα καταστρεψω οτι πιο ομορφο εχω νιωσει απλα και μονο επειδη δεν με θεωρω αρκετη για εκεινον.Δεν ξερω αν ειναι θεμα αυτοπεποιθησης .Εχω αυτογνωσια .Δεν ειμαι ασχημη .Επομενως δεν νιωθω 'λιγη' απο αποψη εμφανησης .Δεν εχω ιδεα τι συμβαινει με εμενα.Υπερβαλω με ολους και με ολα .Αντι να το νιωσω ολο αυτο καθομαι και το σκεφτομαι τοσο πολυ που τελικα δημιουργω προβληματα που δεν υπαρχουν.Δεν εχουν ολα αποτερο σκοπο το ξερω.Δεν υπαρχει παντα απαντηση στο γιατι .Απλα αυτο επελεξε η ζωη για σενα.Παρολα αυτα εξοκολουθω να αναρωτιεμαι γιατι διαλεξε εμενα. Εμενα που ημουν ερωτευμενη μαζι του απο 10 μου και τωρα που ειμαι 20 αρνουμαι να το πιστεψω οτι με θελει πραγματικα.**(Με συγχωρειται για τα ορθογραφικα μου ειλικριναα...)**