ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι 18 χρονων και φετος δινω πανελληνιες.. δεν ειναι ομως αυτος ο λογος της σημερινης εξομολογησης. Σημερα, μαζευτηκαμε στο σπιτι της αδελφης του πατερα μου για το οικογενειακο πασχαλινο τραπεζι. Καποια στιγμη ειπα στη μητερα μου οτι χρειαζομαι επειγοντως κουρεμα και πεταγεται ο ξαδελφος μου, ο οποιος ειναι ενα χρονο μικροτερος, και λεει ''γυμναστηριο χρειαζεσαι ετσι πως εχεις γινει''. Δεν ειπα τιποτα. Εμεινα κοκαλο. Λογω πανελληνιων εχω βαλει καποια κιλα, οχι σε τραγικο σημειο (7 κιλα) αλλά κατα τη ταπεινη μου γνωμη δε φαινεται ιδιαιτερα. Δεν ειχα ιδιαιτερο προβλημα μ αυτη μιυ τη κατασταση, την οποια εχω σκοπο να τη ξεπερασω. Με στεναχωρησε παρα πολυ το σχολιο, λες και ο καθενας δε ξερει τι ειναι και τι δεν ειναι και χρειαζομαστε τη γνωμη των αλλων. Εχουμε ζυγαριες στα σπιτια μας και βλεπουμε. Τι ακριβως σας πειραζει δηλαδη ειδικα στη κατασταση που βρισκομαι; λες και γω και καθε παιδι της ηλικιας μου που περναει τα ιδια ειχε καμια αλλη επιλογη. Σας παρακαλω μαζευτειτε καποιοι, δεν ξερω αν αυτα τα σχολια ειναι ελλειψη παιδειας, ενσυναισθησης δεν ξερω καν που να το καταταξω. Ο καθενας καλο θα ηταν να μαθει να σκεφτεται πριν σχολιασει τον αλλο ειδικα σε τετοια λεπτα ζητηματα που δεν γνωριζεις τι μπορει να περναει ο αλλος.