ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχει περάσει τόσος καιρός από τότε που χωρίσαμε και ακόμα έχω εφιάλτες ότι με πείθεις να τα ξαναβρούμε. Και τότε νιώθω ένα βάρος. Νιώθω να πνίγομαι. Νιώθω να εξαναγκάζομαι να μείνω μαζί σου. Και φοβάμαι. Δε θέλω να ξανανιώσω όπως τότε που είπα το τέλος και εσύ δεν το δέχτηκες. Για μήνες μου έκανες τη ζωή μου κόλαση. Ποτέ δε φέρθηκες σαν άντρας. Ποτέ δε με σεβάστηκες! Πάντα ήταν ο εαυτός σου πάνω από όλα. Εκμεταλλεύτηκες το γεγονός ότι σε είχα ερωτευτεί κάποτε, και με κράτησες να περιμένω. Έδινες τόσο, όσο....για να μένω εκεί. Κι εγώ έμενα.... Και κάποτε ήρθε η ώρα που είμαστε μαζί. Και σε είχα Θεό μου.... Και με είχες δεδομένη. Τα ήθελα και τα έπαθα. Και αφού χωρίσαμε, τότε θυμήθηκες ότι δεν ήθελες να με έχεις δεδομένη. Και ήσουν ξαφνικά το θύμα. Και με ήθελες πίσω σαν κακομαθημένο αγοράκι. Δε φταις εσύ. Εγώ έφταιξα σε όλα! Και τώρα πρέπει να ξεφορτωθώ τους εφιάλτες που με αναγκάζεις να τα ξαναβρούμε. Πως γίνεται να πέθαναν όλα τα όμορφα που κάποτε ένιωθα για σένα? Πως γίνεται να μετάνιωσα για όλα τα χρόνια που σου αφιέρωσα;;;;