Μήπως στο μυαλό σου έχει συνδεθεί η συνείδηση σου με την εικόνα του πατέρα σου κι αυτός που σε μαλώνει είναι ο εαυτός σου;Μήπως δεν έχεις ακόμη καταφέρει να διαχειριστείς την απώλεια και το πένθος σου; Μήπως είσαι ενοχική και "ψαχνεσαι" μήπως υπάρχει κάτι για να νιώθεις τύψεις κι ενοχές;
8.5.2019 | 12:04
Πατερας
Εχω χασει τον μπαμπα μου απο καρκινο εδω κι 1.5 χρονο. Ηταν κατι που περιμεναμε και ημασταν "προετοιμασμενοι" Δεν εχω καποιες τυψεις απεναντι του. Θεωρω πως οτι μπορουσα να προσφερω το εκανα.Τον τελευταιο καιρο τον βλεπω στον υπνο μου συνηθως να με μαλωνει για κατι. Να μου φωναζει και να μου ζηταει τον λογο που εκανα κατι (δεν ξερω τι) ελαχιστες φορες τον βλεπω πιο καλα να μου μιλαει (δεν θυμαμαι τι λεει οταν ξυπνησω) Χθες ειδα οτι ημασταν σε οικογενειακο τραπεζι κ ξεραμε οτι εχει πεθανει και τον ρωτουσα αν του λειπουμε.Ξυπναω ταραγμενη καθε φορα που τον βλεπω και δεν εχω ορεξη για τιποτα.Να σημειωσω οτι δεν εχω καποιο θεμα να με απασχολει εντονα ωστε να βγαινει καπως ετσι. Δεν αγχωνομαι, δεν πιεζομαι..ειμαι σε αρκετα καλη φαση.Τι συμβαινει; Πως θα γινει να ηρεμησω;
2
