ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μιά φορά στο τόσο, πιστεύω δικαιούμαστε να πέφτουμε λίγο. Δεν μιλάω για βαριές λέξεις όπως "μελαγχολία" και "κατάθλιψη" (που νομίζετε όλοι πως έχετε). Να ακούς για παράδειγμα ένα τραγούδι και να σκέφτεσαι το άτομο που είσαι ερωτευμένος, ή τουλάχιστον έτσι πιστεύεις και νιώθεις πως δεν μπορείς να το έχεις. Ξέρω, είπα δεν θα χρησιμοποιήσω βαριές λέξεις, αλλά από την στιγμή που δεν τολμάω να το πώ σε κανέναν πως είμαι ερωτευμένος, ευκαιρία να το εξομολογηθώ εδώ και ας με τρομάζει σαν ιδέα.Πέφτω λοιπόν, όταν την μέρα που ξέρω πως θα σε πετύχω στη δουλειά, δεν σε βλέπω τελικά. Όταν ξέρεις πως αισθάνομαι για εσένα και εσύ με αντιμετωπίζεις φυσιολογικά, ενώ εγώ αλλάζω όλα τα χρώματα που υπάρχουν, κάθε φορά που θυμάμαι τι σου είπα. Πέφτω λίγο ακόμα, όταν σε χαζεύω κρυφά και δεν μπορώ να με φανταστώ δίπλα σου, γιατί είσαι τόσο πολύ όμορφη και γλυκιά. Πέφτω λίγο ακόμα, όταν συνειδητοποιώ πως ήταν λάθος μου που πίστεψα πως ενδιαφέρεσαι για μένα. Θα πέσω κι άλλο, όταν συνειδητοποιώ πως δεν προλαβαίνουμε να είμαστε μαζί, γιατί θα φύγω σύντομα. Προσπαθώ να μην σε σκέφτομαι, προσπαθώ να καταπιάνω το μυαλό μου με το πως να λύσω καθημερινά προβλήματα της δουλειάς. Συνήθως το καταφέρνω και σε σπρώχνω βαθιά στο συρτάρι των σκέψεών μου. Άλλες φορές πάλι, όχι. Δεν ξέρω πότε θα σε δω ξανά, αλλά ελπίζω εσύ να μην με δεις.