ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 35 χρονών και η καθημερινότητά μου είναι κάπως έτσι...1. Καπνίζω σα φουγάρο όλη μέρα2. Σχεδόν όλο τον ελεύθερο χρόνο μου τον περνάω παίζοντας παιχνίδια στο facebook3. Κατ' επέκταση, ασχολούμαι με το σπίτι μου τόσο λίγο όσο δεν παίρνει...4. Βγάζω τα σκουπίδια έξω όταν αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται αισθητά5. Καθαρίζω μία φορά το 2μηνο, όταν δηλαδή έρθει κάποιος σπίτι6. Όταν βγαίνω έξω, κανείς δε μπορεί να φανταστεί το χάλι που επικρατεί στον προσωπικό μου χώρο, γιατί πάντα είμαι φτιαγμένη, περιποιημένη, γιατί ντρέπομαι για το πως ζω και δεν θέλω να το καταλάβει κάποιος...7. Πλένω ρούχα μία φορά το μήνα, όταν τελειώσουν8. Τρώω πάντα απ' έξω9. Δεν σιδερώνω ποτέ. Τα δίνω σε εταιρία σιδερώματος.10. Προφανώς στη δουλειά μου είμαι (κατά τ' άλλα) αξιοσέβαστη.11. Δοκίμασα να κάνω κάποιες σχέσεις (διότι είμαι σχετικά εμφανίσιμη) και τέλειωσαν και οι δύο (η μία μετά -προφανώς- απ' την άλλη, όχι ταυτόχρονα...) γιατί έχω συνηθίσει να είμαι μόνη, αν και δε μου αρέσει. Φυσικά καμμία απ' τις σχέσεις μου δεν άφησα να έρθει σπίτι. Ξέρω, πού θα έβγαζε αν ένοιωθα τέτοια ενοχή για το σπίτι και για τον τρόπο που ζω;12. Η προσωπική μου υγιεινή είναι στα όρια. Τόσο, που να μην καταλαβαίνουν την έλλειψή της οι έξω.Όλα ξεκίνησαν επειδή είπα κάποια στιγμή (εδώ και 4-5 χρόνια περίπου) "δε μπορώ άλλο να πιέζομαι" και αφέθηκα. Πλέον μου έχει γίνει συνήθεια. Νοιώθω ότι θέλω να βγω απ' τα λάθη μου, αλλά δεν έχω τη δύναμη.Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει; Έχω βαλτώσει. Τι θα κάνατε στη θέση μου;(Συγνώμη για το μέγεθος της εξομολόγησής μου...)