ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

αρκετά καλύψαμε τους εαυτούς μας με το πέπλο της ευτυχίαςας πενθήσουμε τον έρωτα που τελικά δεν ήταν έρωτας.μετά από 2 μήνες αποφάσισα να πενθήσω τον πρώην μου.και πονάω.κανένα καλοκαίρι ξανά κανένας χειμώνας κανένα αφροδίσιοκανένας πυρετός καμία αμυγδαλίτιδα καμία άνοιξη κανένα διάστρεμμαδε θα θεραπευτεί από την ένωσή μας ξανά. Τέλοςη αλήθεια είναι πως παρατηρώ τον κόσμο γύρω μουψάχνοντας ένα αποκούμπι.για πρώτη φορά στη ζωή μου νιώθω ότι δεν υπάρχει ούτε ένας εν δυνάμει άνθρωπος να ασχοληθεί με εμένα γιατί πολύ απλά εγώ δεν είμαι σημαντικό κομμάτι των άλλων. Οι άλλοι δεν είναι πια σημαντικό κομμάτι άλλων. Και για ποιόν έρωτα να μιλήσω, ποιά ποίηση να γράψω όταν δεν με αφορά αν υπάρχει ο άλλος να του απευθυνθώ;αυτό θα είναι και το τέλος μας. ο πόνος μέσα μας, ο ψυχικός που σαπίζει την καρδιά. και μας αφήνει μόνους.τώρα εγώ είμαι εδώ εκείνος εκεί και όλο αυτό γιατί δε βρήκαμε ένα κοινό σημείο να υπάρξουμε. ένα μέσο χώρο. ύστερα από υποχωρήσεις.κρίμα. τόσα να πεθαίνουν γύρω σου και συ να μην έχεις μαύρα να τα πενθήσεις.μπαίνει και το γαμημένο το καλοκαίρι.