ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με βάση μία εξομολόγηση για ένα ατύχημα, όπου η κοπέλα έλεγε ότι κρατούσαν το κεφάλι στο θύμα για να μπορεί να αναπνεύσει, είπα να σας γράψω 2-3 πραγματάκια, που όλοι τα ξέρουμε, αλλά καλό είναι να τα ξαναδιαβάσουμε. Δεν πρόκειται να σας πω κάτι το ουάου, ούτε θα σας κάνω μάθημα. Το κείμενο αυτό είναι μια απλή υπενθύμιση. Ατυχήματα συμβαίνουν, δυστυχώς, πολύ συχνά. Είτε με μηχανή, είτε με αυτοκίνητο, είτε με οτιδήποτε. Κάποιοι τυχαίνει να περάσουν από εκεί την ώρα που συμβαίνει. Κάποιοι από τους κάποιους θα έχουν το ψυχικό σθένος, ίσως και περιέργεια, να πλησιάσουν και ίσως θελήσουν να βοηθήσουν. Στους δεύτερους κάποιους θέλω να απευθυνθώ.Κανείς δεν αντιλέγει ότι θέλετε να βοηθήσετε. Αλλά παιδιά, θέλει άπειρη προσοχή. Αν δεν είμαστε δεν το παίζουμε γιατροί. Μιλάμε για ανθρώπινες ζωές. Κι επειδή δε συμβαίνουν ατυχήματα μόνο με μηχανές αλλά και με αυτοκίνητα, θέλω να πω τα εξής :Πρώτη μας δουλειά είναι να καλέσουμε το ΕΚΑΒ. ΠΑΝΤΑ! Έπειτα, αν το θύμα έχει τις αισθήσεις του μένουμε δίπλα του και προσπαθούμε να το ηρεμήσουμε. Συνήθως μετά από ατύχημα θα βρίσκεται σε κάποιο σοκ. Δεν το αγγίζουμε (και για δική μας ασφάλεια) και δεν το προτρέπουμε να σηκωθεί να περπατήσει όσο καλά και να φαίνεται.Μπορεί να έχει κάποιο χτύπημα που δεν το βλέπει το ίδιο το άτομο (πχ στο κεφάλι) και να μας ρωτήσει τι έχει. Δεν απαντάμε ποτέ ξεκάθαρα, δε λέμε την αλήθεια, ούτε και τη γνώμη μας. Το " όλα καλά θα πάνε" είναι περιττό. Μπορεί και να μην πάνε. Μην το πείτε. Αρκεστείτε στο "έρχεται το ασθενοφόρο, μην ανησυχείς εσύ". Επιπλέον, μπορεί να σας ζητήσει να καλέσετε κάποιο δικό του άτομο ή την οικογένειά του. Δεν είναι δική μας δουλειά. Αποφύγετέ το εντέχνως, " Δεν έχω κινητό" κλπ. Προσπαθήστε να του αποσπάσετε την προσοχή ρωτώντας άσχετα πράγματα. Τώρα, αν το άτομο έχει χτυπήματα οπουδήποτε, δεν το αγγίζουμε! Δεν του σηκώνουμε το κεφάλι για να μπορέσει να αναπνεύσει, δεν του αλλάζουμε θέση, δεν τον απεγκλωβίζουμε (δε μιλάμε σε περιπτωση που έχει πιάσει φωτιά το όχημα), ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΚΟΥΜΠΑΜΕ εν ολίγοις. Αν δεν ξέρουμε πώς να κάνουμε ακινητοποίηση (που χρειάζεται σε τέτοιες περιπτώσεις), απλά δεν την κάνουμε. Μπορεί να προκαλέσουμε μεγαλύτερη ζημιά. Συνήθως, έχουν εσωτερικά χτυπήματα και δεν είναι ορατά. Αν θέλουμε λοιπόν να βοηθήσουμε το μόνο σίγουρο είναι πως πρέπει να καλέσουμε το 166. Εννοείται πως δε βγάζουμε το κράνος, αν πρόκειται για ατύχημα με μηχανή. Ειλικρινά, είναι πολύ σημαντικό να είμαστε ψύχραιμοι. Αν δεν είμαστε ειδικοί (το ξαναλέω), δεν μπορούμε να κάνουμε σωστή εκτίμηση τραυμάτων. Μην παρασυρθείτε από την όποια κατάσταση βλέπετε. Δεν αναφέρομαι προφανώς σε κάποιον που απλά ακούμπησε ένα άλλο αυτοκίνητο και έχει μόνο γρατσουνιές. Ήθελα να τα γράψω σε σχόλιο, ως απάντηση στην εξομολόγηση, αλλά όσο περισσότεροι δείτε αυτό το κείμενο, τόσο το καλύτερο. Μακάρι να μη χρειαστεί ποτέ να αντιμετωπίσετε κάτι τέτοιο. Μακάρι να οδηγάμε όλοι με σύνεση, προσοχή και σεβασμό προς τους υπόλοιπους χρήστες του οδικού δικτύου. Να έχετε μία όμορφη μέρα.