ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω κ λιγους μηνες που εχω χωρισει σκεφτομαι οτι ο πρωην μου ειχε μερικες συμπεριφορες που εδειχναν οτι δεν ειναι κ πολυ ανοιχτοχερης. Δεν εχει σημασια βεβαια πια, αλλα εκανα μια αναδρομη στο παρελθον κ θυμηθηκα ας πουμε φορες που πηγαινα σπιτι του κ του επαιρνα τα αγαπημενα του πατατακια, η αλλες φορες του εκανα το τραπεζι κ του εφτιαχνα τ αγαπημενα του φαγητα. Αυτος ομως δεν θυμαμαι ποτε να εκανε κατι αυθορμητο ετσι απλα για να με ευχαριστησει. Εστω κ σαν ανταποδοση γι αυτα που του χα παρει εγω τοσες φορες, δεν θα πρεπε να το σκεφτει? Για να μην παρεξηγηθω, δεν με ενδιαφερουν τα ακριβα δωρα, μιλαω για μικρα καθημερινα πραγματα που δειχνουν στον αλλον οτι τον σκεφτηκες. Κ δεν εστιαζω στο δωρο σαν δωρο, αλλα στην κινηση. Δεν ειμαι πλουσια, αλλα μ αρεσει να ειμαι γενναιοδωρη με ανθρωπους που αγαπω. Ουτε εκεινος ηταν πλουσιος, αλλα μπορουσε μια στο τοσο να κανει κατι τετοιο. Εγω ετσι λειτουργω ακομα κ με τις φιλες μου. Κ αυτες σχεδον παντα μου το ανταποδιδουν. Ενω ο πρωην μου εδειχνε να μην τα εκτιμαει, ή ισως θεωρουσε περιττο να κανει κατι αντιστοιχο. Μερικες φορες το ενδιαφερον για τον αλλον δεν το εκφραζεις μονο με λογια, αλλα κ με πραξεις. Κ οταν ο αλλος ξερεις οτι εχει ξοδεψει χρηματα για να σου παρει κατι, κ μαλιστα πολλες φορες, ε οκ θεωρω αχαριστια να μην κανεις κατι αντιστοιχο εστω μια φορα. Κ ρωτω: σας φαινομαι εγω υπερβολικα γενναιοδωρη ή αυτος λιγο τσιγγουνης?