ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που γνώρισα την πρώτη μου αγάπη. Θα μπορούσα να γράψω δακρύβρεχτα κατεβατά για το πόσο αθεράπευτα νάρκισσος είναι, για την ανεκδιήγητη ψυχολογική εκμετάλλευσή του, για το πόσο χειριστικά και εγωιστικά συμπεριφέρεται και για το πόσο αηδιαστικά εύκολα βρίσκει κάθε σεζόν νέο θύμα που θα τον ερωτευτεί όσο αυτός δίνει πόνο ξεσπώντας τη μισανθρωπιά του, αλλά:1. είμαι στην αναμονή για να κατοχυρώσω με copyright την ιστορία μου μην τυχόν και την πάρουν και την κάνουν σαπουνόπερα χωρίς να το πάρω χαμπάρι (όχι τίποτα άλλο, θα χάσω τα ποσοστά με τα οποία σκοπεύω να πληρώσω ψυχανάλυση)2. σιγά μη χαραμίσω το χιούμορ και τη φαιά ουσία μου (-τα ποια;!) για έναν τενεκέ σαν και αυτόν.Να σου κάτσει το μελομακάρονο στον λαιμό. Καλά Χριστούγεννα!Υ.Γ.: Χίλια συγγνώμη σε όσους εξαιτίας του τίτλου περίμεναν κάτι πιο σοβαρό- αλήθεια, προσπάθησα να γράψω κάτι συναισθηματικό, αλλά παρατηρώ πως τα προβλήματά μας φαίνονται πιο ασήμαντα όταν αρχίζουμε να βλέπουμε την αστεία πλευρά τους, εάν και όποτε υπάρχει ;)