ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ξενερώνεις άραγε πότε πραγματικά ή κοροϊδεύεις τον εαυτό σου; Σκέφτομαι ότι ελπίζω και εύχομαι να τα ξαναβρώ με τον πρώην μου εδώ και ένα χρόνο που χωρίσαμε και ότι μετά από κάποιες διακριτικές προσπάθειες, έφαγα πάλι απόρριψη από αυτόν και δεν ένιωσα κάτι. Ξενέρωσα απλά λες και εσκασε μια φωτοβολίδες και ξύπνησα . Και αναρωτιέμαι: ξυπνησα; ξενερωσα; ή έτσι Λέω για να μετριάσω τον πονο και να δεχτώ την "ντροπή" της απορριψης; Γιατί δεν κλαίω πια; Γιατί κοιμήθηκα μια χαρά, σαν να μην έγινε ποτε; Γιατι συνεχίζω τη ζωή μου με σκέψεις "τι είχαμε τι χασαμε". Το νιώθω όντως ή κατηγορώ τον εαυτό μου προστατεύοντας τον με τέτοιες σκέψεις; Φοβάμαι ότι κάποια στιγμή θα ξυπνήσω και θα ουρλιάζω από πόνο που είναι κρυμενος μέσα μου. Και δε θέλω. Ξενέρωσα ή με κοροιδευω;