ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από μικρός έμαθα να δείχνω δυνατός...μεγάλωσα πολύ δύσκολα, οι γονείς μου τσακώνονταν, ο πατέρας μου έπινε και χτυπούσε την μητέρα μου, ήξερα από πολύ μικρή ηλικία πως μου ρέουν τα αγόρια αλλά δεν μπορούσα να το πω σε κανέναν.Απ έξω ήμουν δυναμικός και το πιο αστείο παιδί της παρέας και κάθε βράδυ έκλαιγα 2-3 ώρες πριν με πάρει ο ύπνος...κάθε βράδυ για όλη μου την εφηβεία.Όσο και αν νομιζω πως ξεπέρασα τα προβλήματα μου, με το coming out με το να γίνω πιο δυνατός να πετύχω κάποια πράγματα στην ζωή μου οι συμπεριφορές μου είναι οι ίδιες...όλοι νομίζουν πως αυτόν τον καιρό είμαι απολύτως καλά, με τους φίλους μου μιλάμε ακόμα και για τα πιο ασήμαντα προβλήματα τους αλλά ποτέ για τα δικά μου Ακόμα και αν πάω να μιλήσω για αυτά θα τα μειώσω, θα πω πως δεν είναι κάτι και πως το ελέγχω και όλα είναι καλά...πολλοί δεν ρωτάνε καν πως είμαι συχνά...Νιώθω μόνος Πολλοί άνθρωποι που αγάπησα στο παρελθόν με άφησαν χωρίς εξηγήσεις, και εγώ ποτέ δεν τους έδειξα πόσο άσχημα ένιωθα γιατί σκέφτηκα πως ήθελα να σεβαστώ την αγάπη μας και τον εαυτό μου...εφόσον θελαν να φύγουν ή μου φερονταν χάλια απλά προσπαθούσα να αλλάξω την σκέψη μου, να στρέψη αλλού την προσοχή μου και να δείχνω παντού καλά...Πλέον φοβάμαι να γνωρίζω άτομα, τουλαχιστον εδώ και εναν χρόνο περίπου...λέω πως είμαι καλά χωρίς σχέσεις...Ίσως κανένα σεξ που και που αλλά κ αυτο μ έχει κουράσει οπότε κάνω μια στους 2 μήνες...είμαι πολύ μόνος και νιώθω πως δεν θα βρω τον τρόπο να το αλλάξω αυτό Ερωτεύτηκα λοιπόν κάποιον από μακριά...πολύ μακριά, Αμερική Με ερωτεύτηκε κ αυτός...μιλάγαμε συνέχεια αλλά ξέρουμε πως δεν υπάρχει η δυνατότητα να βρεθούμε...ένιωθα ζεστασιά σαν να έχω σχέση κανονική...σήμερα μου είπε πως άρχισε να μιλάει με κάποιον απ την περιοχή του εδώ κ κάποιες μέρες και τώρα μπαίνουν σε σχέση Του είπα πως είμαι πολύ χαρούμενος και πως είναι λογικό που βρήκε κάποιον και δεν έχω κανένα θέμα...στην πραγματικότητα έκλαψα πάλι μόνος, πάλι χωρίς κάνεις να το ξέρει...Κυρίως όχι για αυτό που έγινε απ την πλευρά του...ήταν λογικό...αλλά για εμένα...που τόσο φοβάμαι να δεθω με κάποιον κοντά και τόσο ανάγκη έχω το συναισθηματικο δέσιμο που βρήκα κάποιον από την άλλη άκρη της γης να το νιώσω...θα θελα απλά να είμαι πιο απλός Να πω θα πάω σε ένα μπαρ σημερα, θα βγω ένα ραντεβού, θα γνωρίσω κάποιον και δεν θα φοβηθώ να αλληλεπιδράσω και δεν θα φοβηθώ να πω τι νιώθω Ακόμα αυτά τα λέω εδώ, αν με δείτε όμως θα νομίζετε πως είμαι τέλεια...στους φίλους θα ντραπω να πω τι έγινε και πως ένιωσα...τις σκέψεις μου και όσα έγραψα εδώ...θα πω "μωρέ κατάλαβαμε πως δεν γίνεται κάτι από απόσταση και ψιλοξεκοψαμε...ήταν λογικό οπότε είμαι οκ, το ήξερα από την αρχη" και μετά θα αλλάξω θέμα θα ρωτήσω με χαρά κάτι για την ζωή τους, ώστε να μην κοιτάνε την δική μου και πόσο σκατά νιώθω πως η τύχη και εγώ τα έχουμε κάνει...