16.10.2012 | 22:22
περίεργες σχέσεις, περίεργες ισορροπίες
ενα καλό με τη δέσμευση είναι ότι ξέρεις τα όρια της σχέσης που έχεις με τον άλλον, είναι κάποια πράγμα που ξέρεις ότι έτσι δουλεύουν. Σε όλα τα υπόλοιπα "πειραματικά" κανείς δεν ξέρει τι να περιμένει και τα όποια παράπονα δεν ξέρεις αν έχεις και τη "νομιμοποίηση" στην τελική να τα εκφράσεις, δεν ξέρεις ο άλλος αν θα φρικάρει μ αυτό που θα του πεις γιατί δεν ξέρεις τι θέλει από σένα, κι αν δεν του το πεις μπορεί και να στραβώσει κιόλας, γενικά το όλο πράγμα δουλεύει μες στην απόλυτη άγνοιοα.υπόθεση εργασίας: κάνεις one night stand με έναν απ την σχολή σου που μέχρι πριν απλά ψιλογνωριζόσασταν από κοινούς γνωστούς, στο άκυρο και τελείως στο ντούκου. Την επόμενη επαναλαμβάνεται, μετά η κοπέλα φεύγει απ την πόλη (είναι καλοκαίρι) και ενώ δεν υπήρχε επικοινωνία τον αυγουστο, το σεπτέμβρη λίγο πριν γυρίσει αρχίζουν λίγο να μιλάνε και τη μέρα που γυρίζει ξανά μανά το σκηνικό. Συνολικά κάνουν σεξ 6-7 φορές, επειδή τυχαίνει να βγαινουν στα ίδια μέρη, οπότε αυτός τη βλεπει της μιλάει και καταλήγουν σπίτι της.όμως όλα αυτά επειδή ΤΥΧΑΙΝΕΙ! μηνυμα, τηλεφωνο, τσατ ποτέ. ναι τα παιδιά δεν τα έχουνε. όμως το καναν ξανα μετα από ένα μηνα και συνολικα έχει γίνει αρκετές φορές. Δεν έχει το δικαίωμα η κοπέλα να σπαστεί με αυτή την παντελή έλλειψη επικοινωνίας πέρα απ τις συζητήσεις τα βράδια που ξέρει ότι ο δρόμος είναι ανοιχτός για να ακολουθήσει σεξ? Την ακυρώνει σαν άτομο τελείως. αλλά και πως μπορει να παραπονεθεί;;(στο τέλος μπρίζωσα και σταμάτησα να τον χαιρετάω με πολλα πολλα, κι αυτος ακολουθησε το παραδειγμα μου και είμαστε ενα μηνα σαν τσακωμενοι χωρις λογο και χωρις να χουμε πει τιποτα)