ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τα τελευταία 5-6 χρόνια μου συμβαίνει το εξής και θα ήθελα γνώμες : Κάθε φορά που περιμένω το λεωφορείο προς και από την δουλειά μου στην στάση περιμένει και ένας τύπος ο οποίος είναι ατημέλητος ,φορά συνήθως φόρμες έχει πάντα ένα σακίδιο πλάτης,λίγο περιέργη φυσιογνωμία θα έλεγα...Ο τύπος λοιπόν αυτός όλα αυτά τα χρόνια όταν με βλέπει στην στάση συνέχεια με κοιτάζει επίμονα , κάποιες φορές με καρφώνει αδιάκριτα ενώ κάποιες άλλες προσπαθεί να με κάνει να τον προσέξω είτε προσπαθώντας να μπεί στο οπτικό μου πεδίο ,είτε μιλώντας δυνατά.Εγώ φυσικά δεν έχω σηκώσει το βλέμα μου ούτε μια φορά για εκτός από θρασύς αισθάνομαι ότι είναι και λίγο ψυχάκιας (αν τον βλέπατε θα καταλαβαίνατε).Είναιγύρω στα 38 , πάντα μόνος του και ξέρω το στενό που μένει.Δεν ξέρω με το λεωφορείο που πάει ή από που επιστρέφει(και δεν με νοιάζει κιόλας).Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι είναι περίεργος και τα βράδια όταν γυρίζω σπίτι στις 12 φοβάμαι γιατί κατεβαίνουμε στην ίδια στάση.Χθές το βράδυ αντιλήφθηκα την παρουσία του στο λεωφορείο (παρόλο που άκουγα μουσική)....Δεν κοίταξα φυσικά προς το μέρος του γιατι δεν ήθελα να δώσω θάρρος .Κατεβαίνοντας λοιπόν στην στάση πηγαίνοντας προς το σπίτι μου ενστικτωδώς κλείνω την μουσική γιατι ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι θα με έπερνε από πίσω(παρόλο που αυτός μένει στην αντίθετη κατεύθυνση)....Και πραγματικά με είχε πάρει από πίσω και μου λέει¨:Δεσποινίς να σε ρωτήσω κάτι?Χωρίς να κοιτάξω είπα όχι και κατευθυνθηκα στο 24ωρο περίπτερο που ήταν κάτι παιδια και πήρα την μητέρα μου τηλ.ενω αυτός επιστρέφοντας προς το στενό του κάτι μουρμούρησε ,κοιταξε κανα δυο φορές που έπερνα τηλ.και έφυγε.Προσπάθεια για να μου μιλήσει είχε κάνει πρίν εναμιση χρόνο αλλά πάλι τον απέφυγα.Εχω ενηερώσει τους πάντες για δαυτον ακόμα και τον εργοδότη μου που φεύγω από την δουλεια αργά!Σκέφτομαι να πάω και στην αστυνομία .Εσείς τι λέτε ?Μπορεί να με πείτε υπερβολική αλλά εγώ για κάποιον λόγο ΦΟΒΑΜΑΙ..