Πείτε με τρόπο στα παππούδια να κάνουν καμμιά βόλτα, αν τους το επιτρέπουν τα οικονομικά τους ίσως έξοδο, κτλ... Να τους δώσετε να καταλάβουν όμως πως πρέπει να γυρίσουν αργά στο σπίτι.Παλιότερα είχα κάτι παρόμοιο, πολύ ξενέρα και με παράτησε κιόλας. Μόλις νοίκιασε αυτή σπίτι και ανεξαρτητοποιήθηκε, είπε να απελευθερωθεί σε όλα, όχι μόνο οικονομικά... Ούτε παρακάλια άκουσε ούτε τίποτε. Από κει κι έπειτα άρχισα να παίζω με τα κορίτσια άλλων, αν και μόνο όταν οι ίδιες μου έδιναν την ευκαιρία, αυστηρά. Που έχουν ήδη σπίτι. Αλλά με το φραγκάκι (που έπιασα μετά), καλό είναι και το χοτέλ, ειδικά αυτά που δουλεύουν κυρίως με παράνομα ζευγάρια είναι πολύ γραφικά, πολύ καλτίλα, επική ατμόσφαιρα.Δυστυχώς αγαπητέ/ή, αυτές οι σχέσεις δεν κρατούν. Γι' αυτό και αποφεύγονται από έτερα τα φύλα. Το ανέπτυξα σε άλλη εξομολόγηση. Πικρή αλήθεια, αλλά δυστυχώς δεν φτάνει το αίσθημα, πάντα, μόνο... Τραγικό, αλλά σε πολλές περιπτώσεις, ίσως δεν υπάρχει καν αίσθημα και είναι όλα μια ψευδαίσθηση, αυθυποβολή, παιχνίδια του νου, απατηλές προβολές του εγώ και μυστηριώδεις ψηλαφίσεις το θέλω, ποθώ, χρειάζομαι...
17.10.2015 | 19:22
Περιμένω γνώμες σας παρακαλώ!
Με το φίλο μου είμαστε μαζί κάτι λιγότερο από ένα χρόνο (και οι δύο γύρω στα 30). Δυστυχώς κανείς από τους δύο δεν έχει αμάξι και οι δύο ζουμε με τους γονείς μας. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μέρος να μείνουμε μόνοι μας, να κοιμηθούμε κλπ. Επίσης δεν έχουμε λεφτά για ξενοδοχεία.Ερχόμαστε λοιπόν στο ζητούμενο: όλο το καλοκαίρι οι γονείς μου ήταν στο χωριό κι έτσι μέναμε μαζί, κοιμόμασταν, κάναμε σεξ, γενικά περνούσαμε πολύ χρόνο μαζί, δεθήκαμε πολύ και γνωριστήκαμε καλύτερα. Τώρα όμως έχουμε να κοιμηθούμε έστω κοντά 2 μήνες και δεν αναμένεται κάτι τέτοιο μέχρι τον Ιούλιο που θα ξαναφύγουν οι δικοί μου. Εγώ έχω αρχίσει και ξενερώνω, τον βλέπω πια σχεδόν σαν φίλο -αφού σεξ, ύπνος κλπ. έχουν κοπεί μαχαίρι -παρόλα αυτά τον αγαπάω, κάνει πράγματα για εμένα κι εγώ για εκείνον και πιστεύω ότι αμφότεροι βλέπουμε τη σχέση μας σοβαρά και ότι θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε μακροπρόθεσμα.Και ρωτάω:σε μια σχέση που δεν προβλέπεται προσωπικός χώρος και χρόνος υπάρχουν ελπίδες να προχωρήσει ή είναι άδικος κόπος και παίζει να ξενερώσω ακόμα περισσότερο;Υ.Γ να συγκατοικήσουμε δεν παίζει και λόγω οικονομικής στενότητος, αλλά κυρίως είναι πολύ νωρίς και για τους δυο.Περιμένω απόψεις και φυσικά όποιος έχει καμιά εναλλακτική ή έχει βρεθεί στη θέση μας να μου πει τι έκανε!
1
