31.10.2011 | 19:48
περπατάω στο δρόμο μόνη μου
σκέφτομαι "συνηθισέ το, ετσι θα εισαι όλη σου τη ζωή". Βάζω τον εαυτό μου στη διαδικασία να το πιστεψει, να το δεχτει. Δεν θα εχω ποτε κανέναν. Ισως ποτε κανενας να μη με (ξανα)κερδίσει. Φταιω εγω? Οι προσδοκίες μου? Το ότι δεν συμβιβάζομαι? Δεν ξερω. Ξερω μόνο ότι ειμαι σίγουρη για την μοναξια που με κατασπαραζει και θα συνεχισει να το κανει στο μελλον..