ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

30 χρονια παντρεμενη, τυπικες σχεσεις με τα πεθερικα, χωρις να ανταλλαξουμε ασχημα λογια ποτε, τα καρφια της η πεθερα σε καθε επισκεψη τα ριχνει συνεχως, αλλα τα καταπινω, μεχρι... την τελευταια φορα. Καθομουν στην αυλη μονη και τα πεθερικα με τον συζυγο, μεσα στο σπιτι, ωσπου ακουω τον πεθερο να κραυγαζει οτι εχει πολλα παραπονα απο μενα, μπαινω μεσα για να ρωτησω τι προβλημα εχουν... η πεθερα με μουρη κατεβασμενη μεχρι το πατωμα μου λεει τιποτα κι εγω σκασμενη με την ηλιθια συμπεριφορα τους της θυμησα τη φορα πριν 10 χρονια που με στριμωξε στην αυλη του σπιτιου και φωναζε οτι πηρα το γιο της μακρια της, και τι ρωταω γιατι με κοιταζει με τοσο μισος , κι εκεινη πολυ απλα μου ειπε οτι ειμαι ...τρελη, φοβαμαι οτι θα γινουν η αιτια να χωρισω με το συζυγο μου, γιατι δεν εχω πια τις αντοχες να τους ανεχομαι ΤΤην επομενη μερα, ο συζυγός μου κλείνεται σε ένα δωμάτιο, παίρνει τηλέφωνο τη μάνα του και ακούω πως της λέει να μη στεναχωριέται, να μην ανησυχεί ότι όλα είναι καλά... Μετά βγήκε στην καφετέρια να δει ποδοσφαιρικό αγώνα, όσο για μένα έχει κατεβασμένα μούτρα, μου μιλάει τελείως ψυχρά και περιμένει μια λάθος κίνηση ή απάντηση μου για να κάνει την έκρηξη και να μου επιτεθεί, τι να κάνωωωωωω; Προσπαθώ να είμαι χαμογελαστή, δεν αναφέρομαι καθόλου στο γεγονός με τους γονείς του, τι άλλο να κάνω;