12.5.2016 | 18:55
Πέτρο μου...
...ξαναδιαβαζω μετα απο πολυ καιρο τη συνομιλια μας στο inbox του fb... "συνομιλία"... που λέει ο λόγος... πολλές δικές μου αγωνιωδεις προσπαθειες να σου εκφράσω αυτο που ενιωθα και μερικα συγκρατημενα δικά σου λογια... που ομως ελεγαν τοσα πολλά... πόσο πόνεσα να ξερες και ποσο εκλαψα πριν καταφερω να τα ξεστομισω... επρεπε να ξερεις, δε μετανιωνω ... και περισσοτερα θα σου ελεγα αν απαντουσες εστω και στα μισα, με συγκρατησες με τον τροπο σου, καλα εκανες... οχι οτι εγω θα ξεχασω ποτέ... αλλά εσυ τουλαχιστον δε μου εδωσες ψυετικες ελπίδες... να εισαι καλα...