ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 1.5 χρόνο μόνη. Εντελώς μόνη. Όσο να'ναι μετά από το τέλος μιας μακροχρόνιας σχέσης, θέλεις χρόνο για να μείνεις με τον εαυτό σου. Να σκεφτείς, να αναθεωρήσεις και να ξεφορτωθείς τα όποια "κατάλοιπα" της προηγούμενης σχέσης. Ιδίως όταν είσαι 32 και όχι 22. Χεχε!Τους τελευταίους δυο-τρεις μήνες, άρχιζα να νιώθω ότι είμαι πάλι σε φόρμα. Βρήκα τους ρυθμούς μου, άρχισα να απολαμβάνω ειλικρινά την καθημερινότητα μου και την μοναξιά μου χωρίς να είμαι και δέσμια της.Και να έχω τις φίλες μου να με πρήζουν -μεταξύ μας, όχι αδίκως!- : "Βρες μωρή κάνα γκόμενο! Αράχνες έπιασε το πράμα σου!" κτλ κτλ...Δεν είναι ότι ήμουν αρνητική, κάθε άλλο. Ήταν ότι δεν είχε τύχει να γνωρίσω κάποιον "νόστιμο" και ενδιαφέρων τύπο.Και να που έτυχε πριν λίγες μέρες!Κοινή παρέα, σε ταβερνούλα. Σκάει ξαφνικά από σπόντα. Και δωσ'του οι ματιές, τα κοπλιμέντα, τα χαμόγελα.Και να λέω στην φίλη μου: "Μωρή τι κούκλος είναι αυτός; Που μας τον έκρυβαν;".Ρωτάω την κοινή μας φίλη για εκείνον και μου λέει "Κούκλος ναι! Αλλά δεν κάνει για σένα." "Τι εννοείς;" απαντώ. "Άκου που σου λέω!"Δεν το συνεχίζω.Πάω κάποια στιγμή να φύγω αφού την είχα ακούσει άσχημα από ένα σημείο και έπειτα από το κρασί, με την ελπίδα ότι θα κάνει κίνηση να μου ζητήσει το τηλέφωνο μου.Και όντως, συνέβη. Με το που βγήκα με την φίλη μου, μας ακολούθησε και πολύ ευγενικά μου ζήτησε να μου μιλήσει για λίγα δευτερόλεπτα κατιδίαν.Μου είπε ότι χάρηκε πολύ που με γνώρισε και ότι ήμουν η έκπληξη της βραδιάς. Του απάντησα παρομοίως. Μου ζήτησε τηλέφωνο και τα λοιπά κλασσικά.Φεύγω εγώ μες την τρελή χαρά. Να πετώ στα σύννεφα! Να μην πιστεύω στη τύχη μου ότι βγήκα με φίλους και έτυχε από γνωστό, γνωστής να μου κάτσει τέτοιο μανάρι (μιλάμε πράγματι για κούκλο!) που να'ναι και gentleman!Με παίρνει τηλ. την επόμενη μέρα και μου λέει ότι έχει ρεπό. Και δες σύμπτωση! Είχα κι εγώ.Ξεκινάμε για σινεμά. Βγαίνουμε από την ταινία, κατεβαίνουμε κέντρο, περπατάμε, σκάει διστακτικά και το πρώτο φιλάκι. Τρελαμένη εγώ. (Όσο να'ναι 1.5 χρόνο μες την αγαμία μου :Ρ)Λέμε να πάμε να φάμε. Πηγαίνουμε και πιάνουμε κουβέντα για τα επαγγελματικά μας.Ξεκινάω εγώ. Ενθουσιάζεται με τη δουλειά μου (οδοντίατρος), μου κάνει ερωτήσεις. Έρχεται η σειρά του........Μου λέει: "Αστυνομικός!".Σκαλώνω για λίγα δευτερόλεπτα και χαμογελώ αμήχανα. Τον ρωτώ λίγο μετά: "Σε ποιο σώμα είσαι;"Και τι μου λέει; Τι μου λέει;;;!!!Αν θέλετε πιστέψτε με, εκείνη την στιγμή έπινα κρασί και πνίγηκα! Δεν υπερβάλλω!Είπε: "ΜΑΤ".Απαντώ αφού συνέρχομαι από τον βήχα: "Καλά άκουσα;! ΜΑΤ είπες;""Ναι" λέει.Και έρχεται το flash back από την γνωστή και να ακούω να ηχεί το: "Δεν κάνει για σένα!" στο repeat, λες και βρίσκομαι σε θρίλερ...Του λέω: "Λυπάμαι. Λυπάμαι που έχεις επιλέξει να αμοιβέσαι κάνοντας αυτή την τραγική δουλειά."Μου βγήκε ο σατανάς από μέσα μου. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι είχα φιλήσει ΜΑΤατζη. Ότι αυτό το γλυκό πλάσμα, είναι το κτήνος που δέρνει κατόπιν εντολής και την μάνα του.Κάτι που δεν το ανέφερα καθώς δεν υπήρχε και λόγος, είναι ότι έχω φάει ξύλο από ΜΑΤατζη! Αλλά όταν λέω ξύλο, μιλώ για ΞΥΛΟ. Πριν τρία χρόνια. Μέχρι και πρωτοσέλιδο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ είχε γίνει η ματωμένη μου μάπα. Και ο λόγος; Επειδή είχαν ρίξει κάτω και κοπάναγαν τον (τότε) σύντροφο μου και όρμησα ενστικτωδώς και κατέληξα να φάω περισσότερα κλωτσίδια και μπουνίδια απ'όλους. :ΡΔεν τελείωσα ούτε το φαγητό μου και του ζήτησα να φύγουμε.Βγήκαμε από το μαγαζί άρον άρον και του είπα: "Δεν νομίζω να τα ξαναπόύμε!".Θυμωμένος μου απάντησε: "Εσύ το παίζεις antifa με το μανικιούρ σου και την λεύκανση δοντιών;"Χαμόγελασα και του απάντησα: "Εσύ το παίζεις άντρας με ασπίδες, γκλοπ και χημικά;" και σηκώθηκα και έφυγα χωρίς να πω γεια αφήνοντας τον έτσι...Ελπίζω να μη σας τύχει ποτέ κάτι τέτοιο!Ηθικό δίδαγμα: Για καλό και για κακό, πριν κάνετε το πρώτο ραντεβού, φροντίστε ήδη να ξέρετε τι δουλειά κάνει... Μη χάνουμε χρόνο! :Ρ