ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε γνώρισα πριν αρκετό καιρό και είμαστε μαζί ως σήμερα. Για αύριο δεν ξέρω. Ειλικρινά. Με απορρόφησε αυτή η σχέση και αφιερώθηκα αποκλειστικά σε σένα. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως με έκανες να πιστέψω πως θα είσαι εκεί για πάντα για εμένα. Ότι θα είσαι για πάντα ο άνθρωπός μου. Είχες όμως πάντα μια διάθεση να μου επιβάλλεις πράγματα. Από το τι να τρώω μέχρι πως να φέρομαι. Και μες τον έρωτα μου και την αγάπη μου για εσένα,δεν έφερνα αντίρρηση. Ίσως φταίει και το ότι πάντα έλεγες πως το κάνεις για το καλό μου και να βελτιωθώ. Άραγε σε ένοιαξε ποτέ να ακούσεις τα θέλω μου; Φίλους δεν έχω,γιατί όποτε έβγαινα για ένα καφέ μου μούτρωνες μέρες. Και εσύ δεν έχεις. Αλλά από επιλογή. Διάλεξες να είσαι προσκολλημένος επάνω μου. Να είμαι τα πάντα σου με έναν άρρωστο καταπιεστικό τρόπο. Και πλέον,δεν σε αντέχω άλλο. Σ'αγαπαώ όσο δεν πάει αλλά πνίγομαι και δεν μου άφησες και άνθρωπο να μιλήσω. Να μου πει μια γνώμη. Θέε μου,πόση αξιολύπητη είμαι...Δεν ξέρω αν η μοναξιά είναι καλύτερη από αυτό που ζω τώρα,πάντως εάν με ρωτήσει κανείς πως νιώθω,η μόνη απάντηση είναι το πνιγμένη και μόνη. Άλλο δεν μπορώ...Κουράστηκα...