29.4.2014 | 16:24
Το πλασμα μου
εχω κι εγω λοιπον ενα πλασματακι στο σπιτι...4 χρονω..ειναι ξανθια και εχει την ομορφοτερη μουσουδα που εχω δει ποτε! (ολες οι μαμαδες τα ιδια λεμε για παιδια μας..χχαχαχα)περνωντας ο καιρος διαπιστωνω ποοοσο πολυ την αγαπαμε ολη η οικογενεια και ποσο μας αγαπαει κι εκεινη...ειναι μαγικη η σχεση που μπορεις να αναπτυξεις με ενα σκυλο!!ο μπαμπας μου αρρωστησε και εκανε ενα χειρουργειο.. οταν γυρισε λοιπον δεν επρεπε να ερθει σε επαφη με την σκυλα για τουλαχιστον 3 εβδομαδες.. ηταν πολλες οι φορες που τον εβλεπα να καθεται σαν παραπονεμενο παιδι στο τζαμι και να την κοιταζει... κι εκεινη καθοταν τον κοιταζε και εκλαιγε σαν μωρο..οταν εκανε τις τελευταιες εξετασεις..και ο γιατρος του ειπε πως δεν εχει πια προβλημα με τον καρκινο..και ειναι καλα..εκεινος τον ρωτησε μονο αν μπορει να αφησει το σκυλι να ειναι μαζι του...εδω υπαρχει ενας ερωτας μεγαλος...κι εκεινη απο την μερα που την αφησαμε παλι ελευθερη δεν ξεκολλαει απο κοντα του...την αγαπω...γιατι ειναι σαν να τα καταλαβαινει ολα..σαν να ειναι στο μυαλο μας κι ας μην λεμε τιποτα..σαν να ξερει ποτε πρεπει να ερθει να ξαπλωσει κοντα μας και να ακουμπησει το κεφαλι της στα ποδια μου σαν να μου δειχνει οτι..εγω ειμαι εδω..και νιωθω οτι δεν εισαι καλα...αυτο ειναι το παιδι μου!!