ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

εχω σταματησει να τον σκεφτομαι με την ιδια συχνοτητα εδω και λιγες μερες..Ουτε με ενοχλει τοσο αυτο το ανεξηγητο γιατι της συμπεριφορας του..Σαν να λεω μεσα μου ο,τι εγινε, εγινε..Ομως οταν μου ερχονται εικονες του ή κατι που μπορει να καναμε μαζι γελαω τοσο φωτεινα που αυτο δε ξερω αν θα φυγει..Φοβαμαι οτι αμα τον δω θα προδοθω οτι τον θελω ακομη μονο απο αυτο,απο το χαμογελο μου..Θα περασει και αυτο το χαμογελο λογικα ετσι;