ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελείωσε μια κατάσταση που δεν ξέρω πώς ακριβώς να την χαρακτηρίσω. Στο πέρασμα των χρόνων ανέπτυξα συναισθήματα για αυτόν τον άνθρωπο, με αποτέλεσμα να ειμσι μόνη μου εδώ και τέσσερα χρόνια και να βλέπω μόνον αυτόν μια φορά τον μήνα περίπου . Στην τελευταία μας συνάντηση δεν άντεξα την πίεση που ένιωθα και του είπα πως είμαι ερωτευμένη και πως τον αγαπάω , ότι δεν το είχα σχεδιάσει αλλά δεθηκα μαζί του..με τις στιγμές που ζήσαμε μαζί,ότι βλέπω την ζωή να περνάει από μπροστά μου και εγώ απλά περιμένω να βρεθώ μαζί του για να πάρω μια αγκαλιά. Με απέρριψε με χίλιους τρόπους. Στο τέλος μάλιστα μου άνοιξε την πόρτα και μου είπε φύγε από εδώ και να ξέρεις πως δεν πρόκειται να σου ξανά απαντήσω σε κανένα μήνυμα, ούτε να σου ξανά μιλήσω. Μαχαίρια παντού ένιωθα. Δεν μετανιώνω για τα χρόνια που περασαν.Δεν τον κατηγορώ για τίποτα. Απλώς αναρωτιέμαι γίνεται να μην ένιωσε τίποτα για εμένα, γίνεται να με έδιωξε για το δικο μου καλό και καλά, γίνεται να με διέγραψε τόσο απλά και να με έδιωξε. Ο τρόπος που με έδιωξε με κάνει να αισθάνομαι σκουπίδι. Με "πέταξε" έξω ενω τα ματισ μου ηταν δακρυσμένα μεσα στη νύχτα. Πως μπορουν μερικοθ άνθρωποι να είναι τόσο σκληροι; Έχω πληγωθεί πάρα πολύ. Θεωρώ ότι ακόμα και η ληξη μια σχέσης ότι χαρακτήρα και αν είχε πρέπει να γίνεται με αξιοπρέπεια. Με ξεφτιλίσε..Δεν μπορώ να το ξεπεράσω .Δεν μπορώ να εμπιστευτω κανέναν. Υπάρχει ένας άνθρωπος που ενδιαφέρεται για εμένα Αλλά ήμουν ειλικρινής μαζί του ότι δεν μπορώ ακόμη να κάνω τίποτα,ότι έχω πληγωθεί. Ακόμη και σαν κρεας να με έβλεπε Δεν υπήρχε κανένας λόγος να φερθεί έτσι.