5.5.2015 | 12:41
Πληγονομαι βαθυτατα που..
οταν εισαι gay, ειτε κοπελα ειτε αγορι οπως εγω, τοτε ολα αλλαζουν. να πληρεις τα πιο ομορφα χαρακτηριστικα, μια προσωπικοτητα που σαρωνει, να εισαι μεσα σε ολα..να σε θελουν κλπ κλπ, παντα κατα αλλαζει. στεναχωριεμαι παρα πολυ γιατι οσο παω συνειδητοποιω πως κανεις(και πιστεψτε με με θελουν παρα πολλοι αντρες)δε προκειται να παρει στα σοβαρα ενα gay ατομο. τι στο καλο; μονο ενα κωλο εχουμε; συναισθηματα δε νιωθουμε εμεις; τι ειμαστε αναισθητοι; ζωα; μη προσπαθει κανενας να μου αλλαξει γνωμη. γιατι επιφανειακα παντα τρεχανε πισω μου, κι εν τελει καθε νυχτα νιωθω μοναξια. οχι γιατι με παρατανε..αντιθετως με παρακαλανε, απλα μονο για το λογο του οταν εισαι gay, δεν υπαρχει εξελιξη. μεχρι 10 φορες συναντηση; και πολυ λεω. το πηρα αποφαση. Θεε μου αν με ακους, που με ακους κι το ξερω..παρε μου αυτη την απεραντη θλιψη και το κενο που συνειδητοποιησα σημερα. δεν θα ακουσω κανεναν..γιατι ετσι ειναι. οταν εισαι gay, ολα πανε στα χαμμενα. Μονο Θεε μου, σε παρακαλω, επειδη σημερα πονεσα, βοηθησε με.