ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είσαι άντρας 40 ετών, γνωρίζεις ένα πρωί στη δουλειά σου μία γυναίκα 37 ετών, αμέσως την προσεγγίζεις και της δείχνεις το ενδιαφέρον σου, της λες να βγείτε και πριν τελειώσεις τη φράση σου έχει δώσει τον αριθμό του τηλεφώνου της δηλώνοντας παράλληλα ελεύθερη, μιλάτε για 2 ώρες για το τι θα κάνετε όταν βγείτε, φεύγει από το χώρο εργασίας σου. Και μετά, απλά αγνοεί τις κλήσεις και τα μηνύματά σου, και έρχεται να απολογηθεί μετά από 2 εβδομάδες γιατί ''πέθανε η γιαγιά της''. Της ζητάς να ξαναβγείτε, δέχεται, και φεύγοντας αρχίζει το ίδιο σκηνικό: καμία απάντηση. Την βλέπεις μετά από ένα μήνα, την αγνοείς, σου μιλάει τσαντισμένη επειδή την αγνόησες, χάνεστε. Ένα χρόνο μετά, αφού την έχεις αγνοήσει επιδεικτικά σε μία τηλεφωνική κλήση στη δουλειά σου, σε καλεί να πιείτε καφέ ένα απόγευμα, αρνείσαι. Σου ζητάει τηλεφωνικώς συγγνώμη αλλά ''δεν ήταν καλά και έφταιγαν οι θάνατοι''. Την αποφεύγεις ευγενικά (γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα είχε ακούσει όλη την ελληνική αργκό). Και ρωτάω: είσαι γυναίκα κοντά στα 40, έχεις σχέση (αυτή ήταν η αλήθεια που έμαθα εκ των υστέρων, δεν πέθανε η μισή οικογένειά της ούτε κάποιος έπαθε κακό), σε προσεγγίζει ευγενικά κάποιος που θα τον ξαναδείς στη δουλειά σου και ίσως έχεις και την ανάγκη του, και δείχνεις τέτοια ανωριμότητα; Όταν ένας άντρας προσεγγίζει μία γυναίκα σε έναν κοινό χώρο, επαγγελματικό ή οικογενειακό ή κοινωνικό, μην το παίζετε ελεύθερες και αφήνετε περιθώριο στον άλλο, θα τον ξαναδείτε μπροστά σας αυτόν τον άνθρωπο. Και η αντίδρασή του πιθανότατα δε θα σας αρέσει καθόλου, δεν μπορείτε και να παίζετε, και να δηλώνετε ελεύθερες, και να σας σεβαστεί εκείνος τον οποίο εσείς δε σεβαστήκατε.