ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ειναι το μονο ποιημα που δημοσιευω για αν ακουσω τις αποψεις σας. σας αρεσει; πειτε μου οτι πιστευετε:'' Κοιταξε τους... εχουν τη ζωη μεσα στην ψυχη τους. Νιωθω παραλυτος. Τα μερη του σωματος μου κατασπαραζονται μερα με τη μερα. Δεν ποναω. Εγώ αφησα το κτηνος να μου καταστρεψει την ψυχη.. Μια ζωντανη ψυχη που αφεθηκε για να προχωρησει στις φλογες , στα παθη, στο ασχημο μαρτυριο. Πως το επέτρεψα; Κοιταξε τα ματια τους. Λαμπουν. Αυτο σκοτωνει και τον χειροτερο ανθρωπο. Σκοτωνει και μενα. Δεσμιος,δεσμιος,δεσμιος. Ποτε θα ελευθερωθω; Αναρωτιεμαι ενω το κτηνος κατασπαραζει τα ματια μου και μενω για παντα στο σκοταδι. Τελικα γινομαι ενα μαζι του, εγω το διαλεξα. Καταληγω για παντα στον πονο. Πονος για οσα εχασα, πονος για την πορτα που του ανοιξα, πονος που βιασε την ψυχη μου με δικη μου συγκαταθεση.. Καθως πεθαινω φωναζω με ολη μου τη δυναμη : "ΖΗΣΤΕ"